Ik lees in het liveblog van de NOS over het eerste kamerdebat dat nu gaande is en Schoof voor het eerst in actie is, een vind ik, positieve interactie. Rob Jetten vraagt of hij het kamerlid dat een hoofddoekje draagt nu recht in de ogen kan kijken, terwijl er in zijn kabinet zo’n type als Faber zit, die zegt ‘niks met hoofddoekjes’ te hebben. Schoof reageert: “Dat u een hoofddoek om heeft, maakt voor mij helemaal niks uit. U bent voor mij gewoon een mens. Voor alle meiden die een hoofddoek dragen en zich geraakt voelen door wat hier gebeurt, laat je niks wijsmaken. Het is jouw keuze en je kunt alles bereiken wat je wilt.” Waarop trommelgeroffel vanuit de kamerbankjes volgde.
Hoera! Wilders valt ook nog zijn eigen premier aan en noemt het ‘slappe hap’, want Schoof had moeten zeggen dat er in zijn kabinet geen racisten zitten. Waarop Schoof zegt dat als hij dat dacht, hij nooit aangetreden was. Ook noemt hij het een ‘merkwaardig’ debat.
Ik dacht aan een tentoonstelling in Venetië: Passengers in Transit, door vijf vrouwelijke kunstenaars uit Afrika, de Caraïben en de USA. Eentje maakte een soort van postzegelschilderijen met daarop uitspraken en eentje luidde: Alone, alone, one cannot produce history.
Alles rondom dit nieuwe kabinet zal erom gaan draaien of de gewone stem van het volk gehoord wordt. Om van de uitwassen van de PVV een stelletje rare, onnozelen te maken. Daartoe kan de premier dus voorzetjes geven door uitdrukkelijk geen partij te kiezen en geen eigen achterban te hebben.
Op deze tentoonstelling sprak ik even met een man die zelf uit een dorp kwam onder Pisa, maar in zijn ‘wilde jaren’ zoals hij zei zowel in Amsterdam,Londen, Parijs en Berlijn te hebben gewoond. Geweldige steden, maar ergens voelde hij zich er nooit helemaal thuis. En toen kwam hij in Venetië, hij is nooit meer vertrokken, hij woont er nu al 29 jaar en noemt zich Venetiaan.
The Past is in your head, but the future is in our hands’ is een andere postzegelsspreuk; passend bij de wijze waarop die PVVers zich los maken van verderfelijke uitspraken. Die man die Venetië nu als zijn thuis ervaarde zei: wanneer je met de trein over dat water gaat vanuit Mestre en je komt aan, dan is het alsof je in een Magic Bubble komt. Alles lijkt hier mogelijk, je kunt alles wat lelijk is van je afwerpen, er is zoveel schoonheid, hier.
In deze constellatie van dit kabinet is het mogelijk om ‘Magic bubbels’ te maken, vanuit de gedachte dat iedereen een Passenger in Transit is. Laveren, geen eigen standpunt innemen, behalve dat je er voor álle Nederlanders bent, dat lijkt mij helemaal oké.
PS: Bij het journaal zie ik dat het, jammergenoeg, niet Schoof zelf was die de meiden toesprak om gewoon door te gaan, maar het kamerlid zelf. En de middag werd nog gekker met een tweet van Agema…Is de baan van Schoof een onmogelijke taak? Als marathonloper heeft hij Sifan Hassan als voorbeeld, dat dan weer wel; een zwarte vrouw die Nederlander is.
