In theologische en filosofische kringen gaan gedachten rond dat de huidige stad, de metropool, in feite Utopia is, het best haalbare tussen mensen of ook wel: DE plek is, waar God zich tegenwoordig laat zien.
Hoe dan?
Welnu, in de moderne stad komen mensen uit alle windrichtingen en culturen elkaar tegen. Als men vreedzaam met elkaar samenleeft en zelfs dingen van elkaar overneemt, dan is dat het bewijs van het verlangen van mensen om het andere te willen integreren en er zelfs van te genieten.
Zo'n gedachte komt in me op, nu ik een dag in London heb gelopen, door de Spittafield Market, Brick Lane en de Butlers Wharf langs de Thames.
Het koloniale verleden van Great Britain gematerialiseerd in een Indiase buurt met grote supermarkten vol indiase spullen, de geuren van curry en kruiden op straat. Trendy kledingontwerpers, jong en vol ondernemingsdrift in Spittafield Market en de winkeltjes erom heen, de oude scheepswerven langs de Thames omgebouwd tot een prachtig woon en leefgebied.
Ethiopisch, Maleisisch, Portugees, Thais, you name it; je kunt het allemaal eten. In een parkje in de zon, bij een christelijke kerk wordt het in bakjes door allerlei nationaliteiten door elkaar genuttigt. Een Afrikaanse familie richt er tegen de avond een mini-BBQ aan.
O, help, daar wandelt midden tussen de drukte een Boerka!
Niemand die ernaar kijkt.
Nederland gaat ten onder aan een eng, calvinistische strak geordende moraal.
We willen alleen maar mensen als onszelf om ons heen en vrienden die ons bevestigen in ons eigen kleine bestaan.
Bij de Bijlmerramp, bleek er ineens ondergronds in parkeergarages een diversiteit aan kerken en culturen te bloeien. Maar Nederland kijkt toch het liefst naar zichzelf.
Mabel mag er geen prinses zijn, maar wordt nu wel directeur van de Elders, een club wijze mensen, wereldwijd, waaronder Nelson Mandela.
Ayaan Hirsch Ali was 'te groot' voor Nederland, zeggen we, met droge ogen...
Ondertussen groeit de beweging van Rita op 2 krukken...
Tja.
Veel Somaliers en anderen met een gekleurd huidje zijn vanuit Nederland naar Engeland gegaan omdat daar een grotere tolerantie is en de kansen tot echte ontwikkeling veelvuldiger aanwezig zijn.
Misschien moet de Randstad een grote metropool worden en de rest van Nederland het uitloopgebied.
Een perpectiefwisseling lijkt nodig, om trots op Nederland te kunnen zijn.
