Leuk aan oude landschappen uit je jeugd, is om daadwerkelijk te ervaren dat je groter bent gegroeid. De Posbank was Back in the Sixties mijn eerste kennismaking met Heuvels, Bergen waren het, en dalen. Met de adem in je keel omhoog klimmen. Naar beneden rennen. Paarse heuvels vol zomerheide.
Ik wil weleens ervaren dat een veranderend fysiek, ook je beleving van de wereld veranderd en dat kan daar. Nu liep ik een rondje Posbank op-en-af in een uurtje.
De mooiste herinnering aan de Posbank, dateert ook van lang geleden. Ik was 15 jaar en het hele gezin had recentelijk in Rotterdam geshopt. Alle kinderen hadden dezelfde kleren gekregen; allemaal witte broeken, een kuikengele blouse en een hardblauwe spencer daarover heen.
We waren zo'n modelgezin dat uit een paarse Simca stapte, de zonnige paarse hei in.
Ik zag mensen glimlachen en complimenten geven.
We waren een gearriveerd, allochtoon gezin.
Het wordt allochtoon, bestond nog niet, maar ik weet wel dat het bruine huidje dat we allen hadden en de vrolijkheid van het publiek, een extra paradijselijk tintje aan het geheel gaven.
"Dat was jou idee", wist mijn moeder te vertellen. Jij kwam daarmee, dat het leuk zou zijn dat alle kinderen hetzelfde gekleed zouden gaan!
Dan zit mijn verlangen naar broederlijke en zusterlijke eenheid er bij mij dus al vroeg in.
Wat niet betekent dat ik nu snel een habijt zal aantrekken!
