De ene dag loop je nog door CAMDEN te slenteren, een rommelige levendige wijk in Noord Londen die me deed denken aan het het hippe, maffe Soho van 34 jaar geleden en de volgende middag zit je je te verdiepen in een tekst uit de 4e eeuw over geestelijke kennis in je achtertuintje in de nieuwbouwwijk.
De dag daarop in de Sionsabdij. De Cistierziënser monnikken geloven in de stabilitas loci: één vaste plaats waarvanuit door rust en eindeloze herhaling en herkauwen, geestelijke kennis groeien kan.
Hoe anders dan de Franciscanen! Die zijn door heel Europa gaan zwerven van Ierland tot de Canarische eilanden en de Balkan in navolging van Franciscus van Assisi, die de toenmalige islamitische sultan is gaan bezoeken.
Het staat in de geschiedenis bekend als de eerste vreedzame ontmoeting tussen een christen en een moslim.
Die Franciscaanse monnikken stichtten op de meest onherbergzame plekken hun kluizen en kloostertjes. Daar waar nood was, ziekte, armoede, tekort. Of in de eenzame natuur. Of aan de rand van de arme kant van de stad. In Napels was de enige kerk die altijd open was er eén van hen. Elke dag zat op een stoeltje in de smalle steeg een Franciscaan, of was het een Capucijn, je naar binnen te wenken.
Wat is de huidige nood, in onze rijke westerse samenleving?
Antwoord: gebrek aan plekken van stilte en rust, waar de ziel kan opleven.
Het klooster waar ik een kamer heb, wilt graag zo´n plek zijn.
In Londen ben ik niet eens naar de Westminsterabbey gegaan.
Dat komt omdat 34 jaar geleden de kloosteromgang daar, een plek in de tijd is geworden waar ik regelmatig naar terug ben gegaan. Ik had nog nooit een klooster van binnen gezien, maar dit was een vertrouwde plek voor me, een plek van thuiskomst. Overweldigend.
Zulke plaatsen, daar moet je in het echt niet naar terugkeren, omdat je daar op de eén of andere wijze, altijd al bent.
Dit is een troost voor me, als ik straks waarschijnlijk mijn spullen uit de kamer in het klooster haal.
Niemand vertrekt,
want je gaat niet weg,
dichtte Rutger Kopland, ook alweer lang geleden.
In London heb ik een akoestische CD van de Beatles gekocht~ Obla di Obla da, Life goes on!!!
