Vanavond geef ik weer de meditatie in de Bron, bij de Clarissen. Van de 50 engelen van Anselm Grün, heb ik de engel van de overgave gekozen. Na enige ontspanningoefeningen en je bewust worden van je lichaam, leidt Zr. Clara de engel in:De engel van de overgave is een heel aparte engel, die eigenlijk heel dichtbij ons staat, maar vaak kan aanvoelen als heel ver weg.
Ze is degene die jou soms op het nippertje, je laatste duwtje in de rug geeft. Een zachte kracht die zegt: Doe maar, toe maar, laat jezelf gaan. Denk niet teveel na. Geloof dat meegaan met het goede en het argeloze ook goed voor jou is, in dit hier-en-nu.
De overgave helpt je om werkelijk te leven. Om mee te gaan met de stromen, naar horizonnen die telkens wijken, stromen van liefde, van afscheid nemen en opnieuw beginnen, telkens weer.
Het is kort stil. Dan zeg ik iets over de sterfdag van Franciscus van Assisi, morgen en zeg ook:
We sterven in ons leven meerdere doden, we nemen meer dan eenmaal afscheid. En elke keer helpt de engel van de overgave ons om die stap te maken, de drempel over, van leven naar dood en weer opnieuw opstaan.
Ook de psalmist wist van deze eindeloze beweging, die de engel van de overgave ons leert leven. Overgave is uiteindelijk je overgeven aan het Grote Mysterie dat ons omringt: God, Bron van Liefde, De Eeuwige.
Clara leest dan uit psalm 71:
Laat mij nu herleven.
Laat mij herrijzen
uit de diepte van de aarde.
Verheug me in aanzien
omgeef mij met uw troost.
Dan is het ongeveer tien minuten stil. Ik breek in de stilte en zeg:
Een houding van overgave vraagt om te putten uit het kleine in je, uit de zachte krachten. De engel van de overgave spoort je aan om het leven niet te willen controleren, het niet te willen bezitten, het niet te willen vormen naar je eigen hand. En dat is heel moeilijk soms...
Overgave vraagt om, hoe groot je ook bent geworden, uiteindelijk te zijn als een kind: onbevangen, OPEN voor koestering die het leven je op onverwachte momenten telkens weer schenkt... Wees stil en het zal aan je gebeuren...
Clara leest dan Psalm 131 en herhaalt daarbij de laatste regel twee keer:
Als een kind op de arm van zijn moeder, als een kind is mijn ziel in mij.
Dan gaan we de stilte in voor ongeveer 20 minuten.Op het einde wordt de avond afgesloten met een Zegewens:
Moge je de engel van de overgave in je nabijheid weten
vlakbij, jou liefdevol volgend, dicht op de huid.
Moge je vertrouwen op de liefde
die als levend water in jou stroomt.
Moge je de stilte kennen
waar de engel van de overgave woont.
Moge de overgave je leiden
naar die zachte plek in je
waar verdriet en vreugde,
kracht en broosheid,
einde en begin,
in één huis wonen.
