dinsdag 20 oktober 2009

Popje

Straks ga ik Popje brengen naar Neefje die vandaag acht jaar geworden is. Popje is met de hand gemaakt en bestaat uit twee gele flanellen stofdoeken tegenelkaar genaaid. De ene punt is het hoofdje, gevormd door een oude sok en een stoffen puntmuts van lichtblauw met een veertjesmotief daarop. De ander twee punten vormen de handjes, bij elkaar getrokken door kleurige band, en zo vormt de rest het lijfje.

Dit is Popje 2, want Popje 1 heb ik hem bij zijn geboorte gegeven. Popje 1 bestaat nu uit flarden stof, ik geloof dat ie zelfs geen hoofdje meer heeft. Maar Neefje kan niet slapen zonder Popje, ze zijn onafscheidelijk. Dus het gele rafelige voddige hoopje stof gaat overal mee, uit logeren en op vakantie. Hij vroeg of ik een nieuw popje wilde maken en dat heb ik nu braaf gedaan.

Ik ben héél benieuwd hoe hij zal reageren. Want wil je wel écht een ander Popje? Is Popje 2 nu de kloon van Popje 1 of is het als het ware de verrijzenis van Popje 1? Wat gaat hij nou doen met Popje 1? In de vuilnisbak gooien, begraven? Het lijkt me ook goed mogelijk dat bij de aanwezigheid van Popje 2, beide Popjes hun magie en aantrekkingskracht verliezen.

Ik moet denken aan hoe sommige mensen een oude liefde héél snel inwisselen voor een nieuwe. Dan vaar je volgens mij ook voor een deel op oude gevoelens van affectie en verlangen om te beminnen en bemint te worden, een beetje zonder aanziens des persoons. Met de tijd wen je aan de nieuwe en dat kan goed uitpakken. Je kunt er echter ook snel achter komen, dat de nieuwe werkelijk een totaal andere is dan de oude en er dus van jou ook andere dingen verwacht worden, je aangesproken wordt op andere delen in je. Vind je dat fijn, dan gaat het goed en anders pak je snel je biezen en dank je de nieuwe af.

Enfin. Of Neefje Popje 2 in zijn hart zal sluiten? De tijd zal het leren. Ik heb Popje 2 in een doos gelegd en die doos beplakt met kleurig papier en er een gouden strik omheen gedaan. In de schepping van Popje 2, heb ík deze wel al in mijn hart gesloten. Omdat ik haar toekomst zo onduidelijk vind. Misschien moet ik voorstellen dat ik Popje 2 wil adopteren, als ze in het verdomhoekje komt te liggen. Ik vind dat iedereen een thuis behoort te hebben, ook een Popje.