Er is een prachtig liedje Song of Bernadette, geschreven door Leonard Cohen en Jennifer Warnes, dat ik al dagen in mijn hoofd heb. Het liedje gaat over Bernadette Soubirous, het meisje dat Maria zag in een grot in Lourdes, toen een plek vol modder, waar de dieren schuilden. Zij hoedde daar die dieren, samen met haar zusjes, elke dag liep ze er vanuit het dorp heen, een beetje al in de wildernis, ronddwalend.
Het liedje brengt me terug naar de weken dat ik er kampeerde en stukje bij beetje het terrein van Lourdes verkende. De camping lag achter het grote bedevaartsterrein wat het nu is en via een achterpoortje liep ik langs het riviertje de Guave naar die grot. Dat was de eerste dag: niet verder dan dit, en zo ging ik elke dag een stukje verder: langs de geneeskrachtige baden, het terrein waar in grote bakken de kaarsen brandden, naar de kerk die er nu staat, enzovoort.
Er hangt een sfeer van zachtheid en zachtmoedigheid ondanks alle priesters en de poeha en de bedevaarts industrie, vooral bij de dagelijkse lichtprocessie en 's avonds laat, in de nacht bij de grot zelf. Dat liedje heeft die sfeer ook. Leonard Cohen schijnt het zelf nooit gezongen te hebben en ergens past het ook dat een vrouwenstem het zingt: Come on let me hold you, baby let me hold you, like Bernadette would do.
Dat vasthouden, die omhelzing, dan kan op zoveel wijzen. Waaneer je de ervaring deelt met elkaar van het zoeken en soms 'genieten' van God en dat dit soms eenzaam maakt, zoals we gisteren met elkaar deelden in de Schola Contemplativa in de Sionsabdij in Diepenveen. Wanneer ik wandel in de prachtige herfst van het Oosterpark naast het Tropenmuseum in Amsterdam en denk aan Broeder J. die hier tientallen jaren elke dag gewerkt heeft. Wanneer ik thuiskom en er staat een pot met een stek van de Gingko-boom naast de deur van J., omdat ze die deze zomer aan me beloofd had.
De Ginkgo-boom is een van de oudste bomen ter wereld uit China, een boom waarvan men zegt dat deze genezend is, het is daarom een heilige tempelboom. Maar ja, wat is heilig? Heilig is dat waar je het leven zelf heiligt, blijft zoeken en verlangen en uitstaan naar die stroom van liefde die door het bestaan gaat, in alles, in jou, in elk concrete gebeurtenis, ook de minder fijne. Wanneer je stil bent en het gewaar wil worden. Come on, let me hold you...
