Na de meditatie, nadat de klankschaal de laatste tonen laat galmen en iedereen weer een beetje terug is, de handen warm heeft gewreven en in de ogen heeft gelegd en weer een beetje met het lichaam heeft bewogen, volgt als afsluiting een zegenwens:
Moge je kunnen opstappen uit het donker en het duister
naar de bron van het leven
op zoek naar trouw en rechtvaardigheid.
Moge je je kunnen bevrijden uit onmacht en schuld,
schuilen in de schaduw van vleugels van liefde,
je dorst lessen uit een stroom van vreugde.
Moge het licht van God de Levende jou verlichten
Vrede op je weg en alle goeds:
Zegen, geluk.
Men bleef nog lang nazitten en de stilte bleef nog lang hangen. Het was wel goed zo, ik was blij het weer gedaan te hebben. Bij de koffie en thee was Sinterklaas langs geweest: L., die me ook altijd een lift naar huis wil geven, had voor iedereen van 'de begeleiding' een wit papieren koffertje met daarin een sinterklaasje op een boot. Varen maar, vaar wel!
