donderdag 21 februari 2013

Aankondiging

Hé, wat is het toch leuk om een krant te lezen en dan van het ene leuke bericht in het andere te vallen. Natuurlijk lees je dan zeer selectief, maar dan toch: dat het niet elke dag gebeurt om vrolijk makende berichten te lezen, zegt ook iets over de samenstelling van de krant. Het begon met lachende kinderen op een foto op de voorpagina van Trouw, die de laatste tijden heel verfrissende andersoortige foto's en koppen op de voorkant plaatst. In Den Haag gaan steeds meer middelbare scholieren in de bieb leren en die tendens is in veel steden in opmars.

Het bracht de herinnering terug, dat ik zelf ook graag in de bieb leerde. Daar zat een zwerver die ik interressant vond om te volgen, daar wandelde ik tussendoor naar de poeziëkast onder of bladerde in kunstboeken en vond ook dat ik veel beter leerde door die afwisseling: je bleef in een soort van concentratie, alleen richtte die zich naar meerdere dingen tegelijk. Nog steeds vind ik dat het vruchtbaarst: tegelijkerijd met je aandacht bij verschillenden dingen zijn: het is alsof de verschillen elkaar versterken en elkaar wederzijds leven in blazen.

Toen kwam ik in twee berichten die over meditatie gingen: In het Amerikaanse leger wordt mindfullness-meditatie gegeven en militairen die deze training gedaan hadden, alvorens uitgezonden te worden naar gevechtsgebieden, hadden minder last van stress of posttraumatische stoornissen. Het verscherpte ook hun handelen. Waarmee geconstateerd is dat meditatie niks met moraliteit te maken heeft en dus neutraal is. Fijn, denk ik daarbij: het gaat tenslotte om een menselijke mogelijkheid in je die gelukkig kan maken en gelukkig speelt daarbij dan niet mee of het goed of slecht is.

Zo kwam ik in 'Alle mensen dragen maskers', de titel van een bericht over Richard Gere die een bliksembezoek maakte in Nederland ter promotie van zijn nieuwe film Arbitrage. Gere is al jarenlang fan van de Dalai Lama, dus ook boeddhist. Whatever that may be: het boeddhisme kent exact dezelfde varieteit en uitwassen als bijvoorbeeld het christendom: Boeddhisten in Thailand brandden kaarsen, strooien bloemen, roken wierrook bij talloze gouden boeddhabeelden, dat komt 'katholiekerig' over en dat terwijl het boeddhisme officieel geen god kent. Terwijl er in Sri Lanka sprake is van sobere stenen Boeddha's, zonder veel tierelantijnen. Boeddha vond de meditatie uit als weg naar mededogen en dat is zijn verdienste. Eigenlijk is het raar om bij een Boeddhabeeld te mediteren.

Mooi wat Gere dan zegt: Alle mensen dragen maskers, maar weinig mensen zijn naakt.U bent nu de journalist, ik ben de acteur. Het masker dient als bescherming en als aankondigng van wie ik ben.
Hat masker als AANKONDIGING van WIE IK BEN. Daar kun je lang op mediteren. Dat wat je doet slechts een aankondiging is. Van wie je bent. Wie ben je?... En kondig je wie je bent altijd aan in wat je doet? Ik denk het niet. Veel maskers zijn besmeurd met bloed, zweet en tranen. Dus ook het ene masker kan tranparanter zijn dan het andere. Als aankondiging van...?