Het ging over 'volmaaktheid 'in de Franciscaanse leesgroep. Wat dat woord voor je betekent ( van afgrijzen tot iets van instemming) Volmaakt? Niks en niemand is volmaakt! Van die typen die denken het goed voor elkaar te hebben: wegwezen: waarbij volmaaktheid dan riekt naar 'onfeilbaarheid'. Of dat het een hele hoop vaardigheden en kwaliteiten behelsd waar je toch niet aan kunt tippen. Plus de moraliteit daaromtrent.
'Volgens Clara kan God in mensen zien dat ze volmaakt zijn, kunnen mensen dat volgens jou bij elkaar zien?' vroeg ik. Nou, met heel veel moeite, elke dag weer als een opdracht en dan lukt het nog niet, want dan kijk je dus als het ware 'met de ogen van God', naar anderen. Wil je wel door alle onvolmaaktheden van mensen heen willen kijken? En dan zijn er ook mensen waar je het niet kan zien, hoe goed je ook kijkt...
Wat een onderwerp van gesprek op een druilerige namiddag...Waarom zou je hierover willen praten? Omdat iemand dan vertelt dat ze bij elk sterfbed dat ze heeft meegemaakt, wel, een kort moment, even het volmaakte van die ander kon zien. Dan vervalt alles, en dan zie je een mens zoals die in de kern gemaakt is, die hij of zij had kunnen zijn, door alle lagen van uiterlijkheden en aanslibsels van het leven heen.
Omdat je dan hoort dat er wel iets is, waarnaar een ieder verlangt: groei, je eigen grenzen leren kennen en daar voorzichtig doorheen breken. Momenten van volmaaktheid ervaren die als het ware buiten de tijd staan, die niet gebonden zijn aan je concrete omstandigheden, alsof het je overstijgt, of nee, omdat het eerder iets is dat eronder zit, als dragende en verbindende kracht.
En zo stamelden we maar wat. Dan kijk je elkaar eens in de ogen en je knikt. Ja, ik weet waarop je doelt, ja ik weet wat je verlangen daarin is, ja, ik weet...maar ik weet tegelijk niks. Wij mensen weten niks. Niks over volmaaktheid. Wel dat het in onze hoofden en harten kan rondzingen: iets, ja iets weet iets: Van heelheid en gaafheid, wie je in de kern bent en hoe die kern door... 'andere handen dan de jouwe', nou ja, niet letterlijk, beschermt en gekoesterd wordt en je dus altijd thuis bent, ook al ben je in den vreemde.
