'Rapture' betekent geestverrukking, verheffing en in het oude christendom van de eerste eeuwen stond het woord voor verrijzenis: van Jezus of bij de Dag des Oordeels wanneer het Rijk Gods zal gaan komen.Ik heb dat even opgezocht omdat ik door de woorden van het lied ook in verwarring raakte: Anthony zingt aanvankelijk over 'vallen', het omgekeerde dus. Eyes are falling, lips are falling, hair is falling to the ground, slowly, softly... Tegelijk wervelt de muziek naar boven.
Het lied, dat zich nu zonder onderbreking herhaalde, kreeg iets bedwelmends. Het heeft iets klagends, maar ook iets troostends: all the world is falling, all the blue from me and you, teardrops falling to the ground, I 'm talking about your teardrops... Tranen die ook kunnen louteren, die maar één weg op kunnen gaan bij mensen van de zwaartekracht: naar beneden, de grond in.
Het lijkt een natuurlijke loop, maar wanneer hij zingt dat zijn vrienden vallen, dan denk ik ook aan de vele vrienden die Antony verloren heeft aan aids, I've watched them falling, falling softly to the ground,o the leaves are falling, down in silence to the ground. Is this the rapture? Why don't you tell me, is this the rapture?
Dan eindigt het lied, toch vrij onverwacht met het begin van het Onze Vader. Our father who art in heaven, for the kingdom, the power, the glory, yours, now and forever. Alsof je op associatief nivo de onbegrijpelijkheid van de dood toch naar een ander plan trekt.Ik geloof dat de handeling van dat zeggen en doen, troostend is. Of die Vader nou wel of niet écht in de hemel is, dat doet er niet meer toe. Het magische van taal, die de mensen van de zwaartekracht tot hun beschikking hebben: De kracht en de glorie wordt waar in het hier-en-nu: Rapture.
