donderdag 21 februari 2013

The EVENT

Vorige week was ik dus een paar dagjes grieperig en toen kwam de tv-serie The Event naar me toe, want er zit ook een sci-fi element in. In de pilot moet je je verstand op nul zetten, want er gebeurd van alles en elke scene grijpt dan terug naar iets wat ervoor gebeurde: één dag geleden, maar ook vijf jaar geleden of zelfs terug naar ergens in de tweede wereldoorlog.

Om kort te gaan: er blijkt een buitenaardse groep 'aliens', gevangen gezet in Alaska. Deze aliens verschillen maar 2 procent in het DNA met gewone mensen, ze zien er dus ook uit als gewone mensen, alleen verouderen ze nauwelijks. Apen verschillen maar 1 procent met mensen, dus dan kun je nagaan hoezeer alien, ze zijn. Zo betogen sommigen van de ingewijde groep mensen die van hun bestaan afweten en ze gevangen en verborgen wil houden. De president van Amerika wil ze al vrijlaten en ze wereldkundig maken.

Velen en hoeveel is niet bekend, hebben ook een leven opgebouwd als gewone mensen en die worden sleepers genoemd. Die blijken ook niet terug te willen naar hun eigen planeet. Sommigen van hen experimenteren met tijdelijk verouderingsmiddelen. Er zijn dus, zoals altijd, strijdende groepen:  zowel tussen de aliens als de mensen. Leidster van de aliens is Sophia, een zo lijkt het,wijze, milde vrouw die 66 jaar uit vrije wil in gevangenschap heeft geleefd en het als haar opdracht ziet om vreedzaam thuis te komen.

De aliens bezitten namelijk machten en krachten die de mensen ver te boven gaan, maar de technologie op aarde is zo primitief dat er te weinig middelen zijn om terug te kunnen naar hun moederland: Via het opbouwen van technische zakenimperiums en infiltratie op machtige plekken, zoals in het naaste team van de president, proberen ze stiekem de mensheid te ontwikkelen.

Tja, wat vind ik van de serie? Het is een tv-serie en die zit dus vast aan een verteltrant: In elke aflevering een portie achtervolging, actie en emotie. Er zitten twee verhaallijnen in die ik echt interessant vind. De ene gaat over Simon Lee, een sleeper die verliefd werd op een vrouw. Hij wil blijven maar hij krijgt de opdracht om te verdwijnen uit het leven van de vrouw. Hij zou zonnebloemen gaan kopen en komt niet terug. Dan zien ze elkaar, pakweg 60 jaar later, zij dementerend en oud en hij is hetzelfde gebleven. Ze herkent hem, ze herkennen elkaar, hij bezoekt haar op haar ziekbed en hij brengt alsnog zonnebloemen mee. Ze hadden wellicht gelukkig kunnen zijn met elkaar, maar het mocht niet van Sophia. Waarom niet?

De andere is het verhaal van de kleine meisjes. Die zijn gekidnapt door een machtige sleeper en in de kelder van een psychiatrisch ziekenhuis worden er proeven met hen gedaan. Ze worden kleine oude vrouwtjes. Een meisje weet te ontsnappen en komt weer bij haar ouders. Die zien dus een oud, heel oud meisje, maar dat maakt hun niet uit, natuurlijk. Is dat wel zo natuurlijk? Gaat 'houden van'  dwars door alle uiterlijkheden heen?

Beide verhaallijnen vertegenwoordigen hetzelfde thema: Waarom zouden deze aliens niet op aarde kunnen leven met mensen, zonder dat ze experimenteren met verouderingsmiddelen? En heeft Sophia wel gelijk, dat zij terug wil? Hun thuis schijnt helemaal niet zo'n prettige plek om te leven. Is dit niet een botsing tussen de oude en de nieuwe wereld?

Het oude verandert door het nieuwe. Ofwel : iets verandert pas en kan zo vooruitgang en groei doormaken, als je het niet bij het oude laat. Als je bereid bent om dingen op te geven en het vreemde, the alien te vertrouwen.  Ik ben benieuwd hoe deze serie eindigt. Ik hoop dat ze blijven en dat iedereen van ze zal weten. Dan is er pas sprake van een echt EVENT.