Een liedje van Shirley Horn, alleen begeleid met een piano op vinyl, je hoort het krassen van de naald op de plaat, kwam ik tegen, waar ik een brokje van in mijn keel kreeg. Het heet Where are you going to? van de jazz-zangeres Shirley Horn.
Het is gezongen naar een kind toe vanuit het perspectief van de volwassene. Waar ga je heen,wat zal er van je worden,zul je de hemel ontmoeten of de hel?... Het lied eindigt met: 'Waar je ook naar toe gaat, weet dat mijn liefde altijd met je mee zal gaan.'
Iedereen altijd op weg naar een onbekende horizon. Hoe ieder ook altijd alleen op weg is. Al ben je samen, al ga je samen op weg, je weet nooit voor hoe lang en de vraag blijft altijd naar die andere: Waar ga jij heen?
In liefdesrelaties is het een vraag die je wederzijds naar elkaar wilt blijven uitspreken.Maar in het perspectief van een ouder die het zingt naar een kind,is het veel meer,dat de vraag gesteld wordt, met daarin het perspectief verweven, dat ze het kind moet loslaten.
Dat maakt dit liedje smartelijk. Het is de smart die altijd blijft wanneer je van iemand houdt, waar die ander zich ook bevindt. Dat kan helemaal buiten jou gezichtsveld zijn, ondertussen.En dan toch de aandachtige vraag blijven koesteren: 'Waar ga je heen?' met daarbij de wens: waar het ook is, mijn liefde blijft bij je: dat is mooi, zo mooi.
