donderdag 31 maart 2016

Voor de ogen

Ik voel me er heel 'interessanterig' bij: nu ik in het Wijkcentrum een computerbril heb, die bungelt aan een roze touwtje als ik een drankje in schenk of een leeg kratje wegbreng. Het voelt als wijs en belegen, verstandig voor mijn jaren. Ik weet echter nog niet hoe je die nu het handigst omhangt: met de glazen naar je toe en de pootjes eronder? Of omgekeerd?  Want  het touwtje raakt vreemd verstrikt met de brillenpootjes, af en toe.

Van brillen en prijzen snap ik niks. Ik moest andere glazen en dacht eerst die gewoon in mijn oude montuur te laten plaatsen, ik wilde nooit meer van mijn randloze lichte alleen-glas-Sillouette-bril af. Maar dat bleek best duur en ze gaven géén garantie, voor wanneer het glas zou breken bij de montage. Ik ging langs meerdere opticiens, overal hetzelfde verhaal. Even wist ik niet meer wat te doen. Helemaal uit het niets meldde toen iemand die niet wist dat ik op zoek was naar het goede voor mijn ogen, dat hij vier brillen had aangeschaft voor een prijs die 200 euro onder het mij geoffreerde was, voor alleen-maar-glazen!

Nou moe. Ik naar die winkel en ja, het bleek te kloppen. En dan kon ik de computerbril ook nog declareren bij mijn baas en dan zouden ze de rekening zó schrijven, dat dit meteen de duurste bril was. En nu heb ik dus: een computerbril, een licht paarse metalen gewone bril , waar ik alleen maar complimentjes over krijg, een randloze glasbril, een exacte kopie van mijn oude bril, die ik nu binnen draag én een zonnebril op sterkte met grote ronde glazen met een blauw gemarmerde dikke rand.
Wat zie ik in ene keer veel en wat een luxe. Voor die prijs!

Nog iets heel anders voor de ogen, waarop ik me nu verheug: bij de Action zag ik een tuinlampje met een zonnecel met gekleurd mozaïek. Daar kocht ik er gisteren één van, om het uit te proberen. Zo leuk! De hele avond tot het slapen gaan een klein,  sprankelend, betoverend  lichtje. Vandaag heb ik er zes bijgeplant, dus nu heb ik er voor elke dag één. Ze staan bij het Boeddhabeeldje en het beeld van Franciscus van Assisi en verder verspreid langs het pad en bij het terras. Zou zo meteen mijn donkere tuintje als een sprookje zijn?