Om samen met anderen in een natuurlijke, fysieke omgeving te zijn je ze echt, zintuiglijk waarneemt, dat is een andere sensatie dan de waarneming met je innerlijk oog als je een boek leest; het leven voltrekt zich ter plekke. Naast mij, op gepaste afstand kwam een familie met twee kinderen zitten, die werkelijk een wereld voor zich uitstalden: stoeltjes, een parasol, een levensgrote opblaasbare tijger, badhanddoekjes, zwembandjes. Hoe deden ze dat, deze toegang is niet met de auto te bereiken. Vader hijste alles op een Oosterse wijze op zijn fiets, alles puilde uit en wankelde, toen ze wegfietsten. Moeder ging rond etenstijd tot twee keer naar een friteszaak, de eerste keer kreeg ze niks mee, een eigen invulling van een corona-maatregel? Op haar mobiel dacht ze erover om pizza’s te laten bezorgen op het strand of iets van thuis afgehaald. Maar ze stapte voor de tweede keer op de fiets en toen ging het naar frikandellen en friet ruiken.
Gedurende de dag kwam er een transgender-vrouw zwembandjes lenen voor het kind waar zij op paste, ze waren wel bekenden, ik hoorde een zware mannenstem, maar zag een vrouw met een rose t-shirt, borsten en een strooien hoedje met bloem. ‘We zijn op de wereld om elkaar te helpen, nietwaar?‘, was haar terugkerend motto. In de avond kwamen er drie meisjes met een hoofddoek en die gingen een waterpijp roken, twee andere vrouwen met eten en wijn, een jongen hees zich in een rubberen pak en zwom de waterplas rond; voor mij is dat echt genieten, zo’n plek waar verschillende leefsferen bij elkaar komen.
Ik had Kus! bij me, dat is het Baltic Comics Magazine, het heeft het formaat van een iets grotere Dwarsligger en wordt met veel zorg gemaakt, ieder boekje heeft een eigen daarbij ontworpen boekenlegger. Ik vond het heel opwindend toen ik ze ontdekte: dat daar in Letland in de Baltische staten een uitgeverij is, die alternatieve comic-artiesten, op internationale schaal in handzame boekjes een podium geeft. En dat je het gewoon kon bestellen op hun website bij Kushcomics. Naast het tijdschrift zijn er ook kleine verhalen van 28 pagina’s. Ik bestelde er enige en van het tijdschrift een aanbieding met vier nummers, o.a. #23 met vier verhalen over de geschiedenis van Letland gebaseerd op historische documenten en #37 ‘Down Down Under’ vol Australische kunstenaars.
Het hele pakketje, je betaalt geen verzendkosten, kwam compact in een A5-formaat bubbeltjes-enveloppe en het idee dat dit vanuit Letland dan bij je voordeur komt; ik vroeg me af of dit goed zou gaan. En misschien ging het ook bijna mis, want het paste net niet door mijn brievenbus en ik zag het liggen op mij groenten-groene klikobak. Ze zijn prikkelend om te lezen en te bekijken, op een zomerdag in de zon en bij het water, omdat er zo’n variëteit in één nummer zit, ideaal.
