Na hen volgden tal van andere superhelden met de meest onvoorziene en aparte krachten. En ze werden en worden binnen hetzelfde genre ook weer gedeconstrueerd, gerelativeerd, geïroniseerd, maar nooit volstrekt belachelijk gemaakt. Al lezende en plaatjes kijkend kun je toch in hen blijven geloven. Het lijkt op het universum van al die ontelbare goden en godinnen in het Hindoeïsme. Waar ook een buigzaamheid en vrijheid is om er eentje of meerdere uit te kiezen die speciaal voor jou wordt en die je mag aanbidden. Alles onder het besef dat deze allen overkoepeld worden door een en hetzelfde: er is maar één God en die kennen we niet. Maar die verbindt ons wel, dus laten we houden van elkaar.
Jezus en het christendom passen daar heel makkelijk in. Maar de islam, een minderheid in India, moeilijker. Terwijl ze van oudsher, toen de islam het Indiase continent bereikte met elkaar hebben moeten sparren. Maar er zit een onverdraagzaam element in de islam dat moeilijk te verkroppen is. Toen ik Ganesh in Khajuraho, de plek vol tempels met de goden en godinnen en hun erotiek, vroeg over zijn geloof antwoordde hij: ik mediteer regelmatig, ik geloof, geloof ik wel, in één God, al begrijp ik soms niet waarom deze zoveel verdriet toe staat. Ik ben hindoeïst, kijk maar de goden zijn overal om ons heen. Ik begrijp niet dat moslims met opzet een koe slachten terwijl ze weten dat deze een heilig dier is voor de hindoe. Daarom ben ik voor de partij van Modi (dat is de nationale grote hindoepartij, die het hindoeïsme tot staatsgodsdienst wil maken), want dat moet stoppen.
Is hier een speld tussen te krijgen? ... De combinatie van praktisch bewustzijn, nuchterheid en besef van wat ‘geloven’ is? Vooralsnog krijgt voor mij, in dit denkkader, Wonder Woman mijn adoratie, omdat haar teken pal boven mijn huisje schijnt en ik, als er geen Corona was geweest, ik nooit op deze plek terecht was gekomen. Dat vind ik ook Wonderlijk. Elke nacht voor het slapen gaan kijk ik even de sterrenhemel in naar de W.
