Illustrated Classics

Adriaan van Dis, die vertelde dat zijn belangstelling voor literatuur als kind gewekt was door The Illustrated Classics, gaf voor mij de doorslag: dat ik er toch twee bestelde bij Books Depositery. Daar had ik tot mijn verassing ontdekt dat deze herdrukt waren. Want ook voor mij is lezen begonnen met deze ‘boekjes’: Mijn opa had er op zijn studeerkamer een doos vol van en ik herinner mij daar op de grond, half onder een tafel, achter zijn leesstoel, ze te verslinden. 

Mijn acute neiging was om er een heel aantal van te bestellen, al die bekende titels en kaften, ik voelde me weer dat kind dat gretig in die doos dook en toen ik dat door had, bestelde ik uiteindelijk niks. Maar nu wilde ik er toch wel een paar als een soort van eerbetoon bestellen. Dat werden er uiteindelijk twee:  want eentje is zo mager en ‘een paar‘  werden er al snel weer veel méér, ik kon niet kiezen. Als het er één was geweest wist ik meteen welke: mijn absolute favoriet Around the World in 80 Days van Jules Verne. Daar greep ik bij elke logeerpartij als eerste naar en herlas het. Daar bestelde ik nu The Timemachine bij van H.G. Wells, omdat ik de oude film ervan wel kan dromen, maar ik herinnerde mij niet meteen het beeldverhaal, dus ik was benieuwd.

Gisteren kwamen ze aan, en ik deed de proef op de som: helemaal op het einde dat plaatje waar hij met zijn geliefde in de hand, een kwartier op tijd binnenstormt bij de vrienden waar hij de weddenschap mee had afgesloten, dat het hem zou lukken om in 80 dagen de wereld rond te reizen: Ja! Het was precies zoals in mijn hoofd gegrift stond! Wat een genoegen om hem weer in India te zien en bij de Indianen in een trein in the Wild West. Ik weet gewoon niet hoezeer dat boekje ook aan het begin staat van mijn eigen reislust.

Én aan het begin stond van mijn belangstelling nu, in de graphic novel: want dit waren de allereerste die ik las en bekeek, tegelijk met Donald Duck en Tina en pas later volgden Kuifje en Asterix & Obelix. Plaatjes en tekeningen hebben mij altijd meegesleept. Wat wel anders is en wat ik meteen ten zeerste miste: het oude papier met houtvezels en de slappe kaft. Dat fysieke aspect zit - zo blijkt - aan die leeservaring van vroeger verbonden: het buigzame papier dat precies paste op je schoot in kleermakerszit of open bleef als je met je buik op de grond lag, dat ritselen van het papier, het met je vingers natmakend om de bladzijden om te slaan. Ze zijn herdrukt op glad en stevig papier en het formaat lijkt kleiner dan die van toen. Of ik ben eenvoudigweg groter geworden.