Ja, het blijkt toevallig te zijn: Halloween dat dit jaar op een Zaterdag valt en dan ook nog met een volle maan. Het is de tweede volle maan in Oktober, de eerste heette Harvest Moon en deze heet Blue Moon en het is zéér bijzonder, want dit is voor het laatst zo in 1944 waargenomen. In 1955 was er ook een Blue Moon, maar die was niet over de hele wereld te zien. Nu wel: deze schijnt wereldwijd, alleen in het oosten en westen van Australië is deze op sommige plekken niet te zien.
Ik begin meteen dat liedje te neuriën: Blue Moon, dus. De eerste versie die ik hoor op You Tube is van Elvis Presley. Maar zo herinner ik het me niet: de sfeer is bijna spookachtig, hij huilt er als een wolf, wel heel geschikt voor Halloween dat wel, het heeft wel wat. Maar in mijn herinnering is het toch een vrolijker liedje. Ja, dat blijkt te kloppen, ik luister naar een smeuïge versie van Frank Sinatra, zie Rod Stewart die het lied een ‘crunchy’, sexy sfeer geeft en naar Ella Fitzgerald: dát is de versie die ik ken. Elvis zingt een gedeelte van het liedje niet: daar waar de zanger die ander ziet, haar geliefde, en de blauwe maan van goud wordt.
Deze maan nu is helder, nee niet blauw, maar wellicht heeft het haar blauwe naam gekregen door het blauwe schijnsel in een heldere hemel. Nu weer even vlug een dekentje omdoen en genieten van deze uitzonderlijke maan. En O! , het is buiten ook zo heerlijk stil.
PS Ik hoorde dierlijke geluiden in de verte, soms zelfs een huilende uithaal. Zouden er wolven op de Veluwe zijn? Of waren het de kreten van herten, het geknor, gebries, het snuiven van wilde zwijnen?
