Stromende regen langs mijn boshuisje. Zo’n gezellig geluid! De eerste avond dat ik hier was, klonk het ook zo en ik voelde mij meteen thuis. Ik heb niet zoveel woorden voor mijn onderstroom: dat ik elke dag zó blij ben om hier te zijn.
Daarom doe ik het middels iets anders: Het beeld van Lemons in the Bowl uit 1934 van de Finse schilder Helene Schjerfbeck. Hoe die intens gele zonnige citroenen precies passen in die eenvoudige kom, die lijkt te zweven in de ruimte én haar plaats heeft in de beschutting van de open leegte.
En daarbij het liedje The Secret of Life van James Taylor, een stem waar ik als sinds mijn puberjaren als het ware in thuiskom. De mengeling van weemoed en zachtzinnigheid en hoe hij in dit liedje als het ware landt in zijn eigen woorden en in zijn eigen bestaan.
