Eergisteren liep ik door het jeneverbesbos, diep in de Hoge Veluwe, voor het eerst met het kleine telefoontje dat ik vooral voor dit doel heb aangeschaft: stél dat ik mijn enkel ofzo verstuik midden in de natuur waar ik de hele dag één enkel mens ben tegengekomen, dan kan ik nu bellen. Een echt senioren-mobieltje met grote cijfers erop, een groene toets om te gaan bellen en rood om te stoppen, een ouderwets telefoongerinkel als je gebeld wordt en op de achterkant een SOS-knop waar je drie nummers in kunt voeren en dan hoef je maar te drukken en dan worden die allen tegelijk gebeld. Die heb ik vooralsnog niet in gebruik, ik ga er eigenlijk vanuit de telefoon nauwelijks in te zetten.
Gisteren deed ik het Klompenpad rondom Hoenderloo, ook wel Plaggenstekerspad genoemd, 12 kilometer door een gevarieerd landschap van bos, hei, weilanden, langs oude villa’s, door vakantiehuisjes-parken en door een particulier terrein dat nu van de jeugdzorg is, maar waar vroeger criminele jongens werden geresocialiseerd. Ergens een bank van bakstenen met de datum 1912: ‘Aangeboden door jongens en oud-jongens’, zegt een cementen plakkaat dat erin is gemetseld. Midden op het terrein een grote witte villa met een serre, daar woonde de directeur. Daar had hij een uitzicht over het hele terrein en daarom noemden de jongens het: De Loerhut. Ook een gebouw aan de rand waar ze als eerste werden opgevangen en geobserveerd, de tralies voor de ramen zijn nu weggehaald.
Er hing wel een apart sfeertje die mij denken aan mijn Browdale-tijd waar ik op 19-jarige leeftijd mezelf bezig hield met de opvang van kinderen tussen de wal en het schip. Eigenlijk ben ik nu vooral verbaasd dat er kennelijk in Nederland, nog voor de Eerste Wereldoorlog, zoveel criminele jongeren waren dat er een groot terrein op de Veluwe voor hen was. Ik zag ook een fabrieksachtig gebouw; het doet vermoeden dat er veel gewerkt moest worden. Nu domineerden veel houten speel- en work-out toestellen en een pluktuin met een moestuin en een boomgaard, ingericht om de jongeren van nu tot rust te brengen, en er waren sportvelden en stallen voor beesten. Ik denk dat het in de zomer er goed toeven is; deze wandeling zal ik zeker in herhaling gaan maken. Het wandelen naar de aansluiting met de Klompenpadroute op de heide is ongeveer twee kilometer, dus bij elkaar is het een leuke (halve)dag wandeling van 16 kilometer.
Als afsluiting van Eerste Paasdag keek ik naar de finale van Op zoek naar Maria, ik hou wel van zo’n live musicalprogramma waar de nieuwe Maria von Trapp voor The Sound of Music gezocht werd, at gewokte garnalen met gele paprika, knoflook en verse koriander en rijst en keek tenslotte naar de op waar gebeurde feiten, ontsnapping van drie blanke mannen uit de gevangenis van Pretoria, middels zelfgemaakte houten sleutels, Escape From Pretoria (2020). Zij waren veroordeeld tot 12 en 8 jaar gevangenis omdat zij zich tegen het apartheidsregime verzetten middels opruiende pamfletten die ze met een bom in de stad de lucht in lieten vliegen. Na nog geen anderhalf jaar vonden ze de vrijheid. De hoofdrol werd gespeeld door Daniël Radcliff, die ook Harry Potter speelde. En zo is de cirkel weer rond.
