Kate is de moeder van de later bekend geworden Rufus Wainwright en zijn zuster Martha, maar moeders muziek gaat al meer dan 30 jaar met me mee. The Jigsaw Puzzle of Life, Go leave, My Town, Foolish You, Kiss and Say Goodbye, The Walking Song en bovenal Heart like a Wheel...ze verschaften de eerste plattegronden van toendertijd nieuwe wegen in het gevoelsleven... de eerste liefdesperikelen. Ach wat lijkt dat lang geleden en toch ook weer nabij.
Vanochtend bij de meditatie had ik zin in de woorden van de Zegewens bij de Engel van de Mildheid en die beginnen aldus:
Moge je het leven ten volle aangaan
Je zelf bevrijden uit angst, beklemming en verdriet
Moge de Engel van de Mildheid je bij de hand nemen
en je levenspad begeleiden
elke bocht en elke beweging.
Een heel andere stiel, maar het paste wel wonderwel bij dat heerlijke, smeuige liedje van Roger Miller, die W. de docent van Gymclub Veerkracht neuriede toen hij binnenkwam en die hij op mijn verzoek opdiepte uit zijn verzameling, zodat we even met zijn tweeën stonden the swingen op: I'm a man of no means... King of the Road.
Na het dagje binnen van gisteren, wel lekker om even te dansen in het wijkcentrum. Mat als klap op de vuurpijl, daarna dat nummer 'met die kikker' die zo lang hoogenoteerd stond in de hitlijst: Love is All... Ja, deze ochtend maakte dat heel speciale gevoel in mij wakker: Mildheid... wat is dat het proberen waard om daarin te leven, je daardoor te laten dragen.
