dinsdag 22 januari 2013

The Town

Het is alweer een tijdje geleden dat ik een roman heb gelezen. Tegenwoordig vind ik het wel lekker om me te laten onderhouden door een filmpje. Dat is als het ware zoals een kort verhaal die, zo stel ik me voor, een verhalenvertelller vertelt onder een Boababboom in de Afrikaanse droge vlakte aan een dorpsgemeenschap voor het slapen gaan, onder een heldere sterrenlucht. Zo'n verhaaltje dat de dingen des levens bevat en iets van wat wijsheid of troost dat je dan mee kan nemen, de nacht in.

Gisteren was dat voor mij de film The Town, met Ben Afflek in een van de hoofdrollen en het is bovendien de eerste film die hij ook regisseerde. Afflek is voor mij voor altijd binnen gekomen in zijn rol van de beste vriend van Will in Good Will Hunting. Will de briljant slimme jongen uit de achterbuurt die tegen Afflek zegt: Ik blijf voor altijd hier, we drinken en hebben het gezellig en we brengen later onze kinderen naar voetbal, dan hebben we het toch goed, samen? En Afflek reageert: Weet je wat voor mij de beste dag zou zijn in mijn leven? Dat ik naar je voordeur loop om je op te halen en dat je dan weg bent. Ik kan niet anders dan hier zijn, hier hoor ik, maar jij hoort ergens anders.' En dan komt die dag en de diep tevreden grijns op het gezicht van Afflek, als hij alleen in zijn auto stapt, die is onvergetelijk.


In The Town speelt hetzelfde thema een rol: The Town is Charlestown, een broeinest van criminelen, de zoon leert van de vader het vak, en Afflek is hier het brein van een bende van vier die een bank overvallen. Hij bedreigt het meisje dat de kluis moet openen, en dan later met de FBI op zijn hielen, gaat hij aanvankelijk op onderzoek uit om erachter te komen wat het meisje weet en kan door vertellen. En dan worden ze verliefd op elkaar. Afflek wil weg uit Charlestown en samen met haar, een nieuw leven beginnen. Maar met de dreiging van anderen in Charlestown, dat zij vermoord wordt, als hij niet mee doet aan een volgende bankoveral, doet hij toch mee.Het loopt gruwelijk mis, maar hij overleeft als enige van de vier. Het meisje weet ondertussen wie hij is, ingelicht door de FBI.

Affleck wil haar nog eenmaal zien, alvorens hij uit Charlestown zal vertrekken. Door een verrekijker aan de overkant ziet hij dat zij omringt is door FBI mensen en zij vraagt hem om naar haar toe te komen. In het telefoongesprekje gaat het Affleck maar om één ding: heeft ze hem verraden en verlaten of ligt het anders? Aanvankelijk lijkt het eerste. Maar dan zegt ze als laatste zin:' Luister! Ik wil heel graag dat je komt, dan zullen we zonnige dagen hebben zoals eerder.' Daarmee weet Affleck dat zij voor hem gekozen heeft: Op een zonnige dag is ooit haar broer overleden en elke zonnige dag is voor haar sindsdien gekoppeld aan de dood, heeft ze hem ooit verteld.

Ach, wat is dat weer een fijn verhaal: spannende dynamische actie en overvallen gekoppeld aan een inkijkje bij mensen in achterstandswijken en het zoeken en vinden van de liefde: Eens zullen ze elkaar weer zien, zo eindigt deze film. Waarom komt er dan weer zo'n smachtelijk mooi gezongen liedje, op het einde, bij de aftiteling? 'Jolene', heet het, ...Still don't know what love means... Ik smelt.