Op het gras aan de waterkant, het avondlicht op de boomstammen, de families gans met jonkies zwemmen voorbij. Een soort van groot familie: alle jonkies in het midden, de ouderen erom heen. Gisteren in de dierentuin vertelde een meisje naast mij op het bankje, met hele hoge hakken aan haar blauwe suède laarzen aan haar vriendje over de moederzebra: Zie je dat, zij zorgt steeds dat ze in het midden blijft, haar jonge naast haar en ze schopt met haar achterpoten steeds die anderen weg, mooi hè, dat heet moederinstinct.
Jij kan het weten, zei hij, met meer aandacht voor haar blote armen, ze had net haar jasje uit gedaan om te chillen in de zon. Ook haar aandacht verschoof zich. O, wat ben jij wit, ik ken niemand die zo wit is als jij! Ja, ik laat het nou maar zo, vroeger ging ik nog weleens naar de zonnebank. Ik had ook van die aparte zonnebrandolie, maar daar werd ik oranje van, heel raar. Door de caroteen wist zij. O, ja, uh, hoezo?
Zit ook in wortel, sprak zei. En vervolgde: maar ik ben heel blij hoor dat je zo wit bent want anders word je veel te aantrekkelijk, dan verlies ik je misschien aan een ander meisje, als ze om je heen gaan zwermen. Dat zou kunnen, zei hij, maar ik ben van plan om zo te blijven als ik ben hoor, lekker wit. Ze knuffelden elkaar en stonden op en ik wilde nou wel het gezicht van dat meisje zien, haar lange blauwe laarzen tot over de knie suggereerden bij mij een femme fatale, gecombineerd met haar slanke postuur.
Ze bleek een heel gewoon gezicht te hebben, een beetje een bolle toet. Terwijl hij wel een leuke kop had, met een zorgvuldig gekapte kuif. Ik wist niet wat ik hoorde: dat hij zonder meer beaamde dat meisjes als het ware in katzwijm konden liggen, als hij zondoorstoofd bruiner zou zijn. Zijn dit de eigen overspelige hormonen die door hem heen raasden?
En blijven het die al oude bewegingen tussen de geslachten? Zij moet niet slimmer zijn dan hij en af en toe zijn ego strelen door zich subtiel een beetje onder hem te schikken. Hij blijft heer en meester, altijd dominanter dan haar. 'Zo is het bij mensen waarschijnlijk ook', verzuchtte zij nog over die moederzebra. 'Dat je er alles aan doet om je kind te beschermen'... Denk je? reageerde hij. Maar in zijn hele houding leek het voor mij, dat dit voor hem heel erg een ver-van-zijn-bed-show was.
