Er is iets aan de hand met vriendschap en liefde en de boekhandel. Kijk maar eens naar een aantal romantische films. Er is You've got mail (1998), waar Meg Ryan de eigenaresse speelt van een kleine ouderwetse kinderboekhandel en Tom Hanks eigenaar is van een mega-bookstore Fox, die het kleintje opslokt. Ondertussen hebben beide elkaar leren kennen via de mail, raken geïnteresseerd in elkaar totdat Hanks merkt met wie hij te doen heeft. Hij komt in haar leven en vertelt daarbij niet dat hij dezelfde is als haar mailvriend aan wie ze al haar gevoelens toevertrouwd.
Dan heb je Falling in Love (1984), waar Meryl Streep en Robert de Niro tegen elkaar op botsen in een boekhandel in New York en meteen voor elkaar vallen. En er is 84 Charing Cross Road (1987), die op een waargebeurd verhaal berust van Helene Hanff, die een levenslange transatlantische vriendschap ontwikkeld vanuit New York met de employee in een boekhandel in Londen, gespeeld door Anthony Hopkins , die haar verzoeken naar oude boeken minutieus inwilligt.
Kaskraker is Notting Hill (1999), waar Hugh Grant de eigenaar van een kleine reisboekwinkel speelt en iets krijgt met een beroemde actrice, gespeeld door Julia Roberts. Onlangs keek ik weer eens naar de dvd en het viel me op hoe gelikt de film in elkaar zit omdat het je aanspreekt op je verlangen naar het uitzonderlijke in het alledaagse. Hugh Grant heeft bijvoorbeeld een heel merkwaardige snuiter als huurder in zijn chaotische rotzooihuis. Zo'n spaghetti pierlala die het leven aangenaam anders maakt en op alle draaimomenten in de film, als een scharnier deuren opent.
Vorig jaar liep ik in de wijk Notting Hill in London en er was géén kleurige markt in de straten en daarom viel het toen wat tegen. Maar nu ik weer keek naar de dvd, vond ik het straatleven en de sfeer wel heel herkenbaar multikultureel Londons. The best of London samengevoegd in eén wijk, die nu maar eventjes Notting Hill was.
Dan heb je Falling in Love (1984), waar Meryl Streep en Robert de Niro tegen elkaar op botsen in een boekhandel in New York en meteen voor elkaar vallen. En er is 84 Charing Cross Road (1987), die op een waargebeurd verhaal berust van Helene Hanff, die een levenslange transatlantische vriendschap ontwikkeld vanuit New York met de employee in een boekhandel in Londen, gespeeld door Anthony Hopkins , die haar verzoeken naar oude boeken minutieus inwilligt.
Kaskraker is Notting Hill (1999), waar Hugh Grant de eigenaar van een kleine reisboekwinkel speelt en iets krijgt met een beroemde actrice, gespeeld door Julia Roberts. Onlangs keek ik weer eens naar de dvd en het viel me op hoe gelikt de film in elkaar zit omdat het je aanspreekt op je verlangen naar het uitzonderlijke in het alledaagse. Hugh Grant heeft bijvoorbeeld een heel merkwaardige snuiter als huurder in zijn chaotische rotzooihuis. Zo'n spaghetti pierlala die het leven aangenaam anders maakt en op alle draaimomenten in de film, als een scharnier deuren opent.
Vorig jaar liep ik in de wijk Notting Hill in London en er was géén kleurige markt in de straten en daarom viel het toen wat tegen. Maar nu ik weer keek naar de dvd, vond ik het straatleven en de sfeer wel heel herkenbaar multikultureel Londons. The best of London samengevoegd in eén wijk, die nu maar eventjes Notting Hill was.
Hoe zou dat komen: liefde en vriendschap die zich ontwikkelt in een omgeving waar ook boeken zijn? Misschien zijn boeken het perfecte decor, want het bewijs dat het kan, voor de geest die vleugels krijgt. Elk boek verwijst naar de mogelijkheid om uit te stijgen boven het alledaagse. En die vonk is nodig, willen liefde en vriendschap kunnen beginnen en blijven, in door de film gesuggereerde levenslange verbintenissen. Zoals elk goed boek ook aanvoelt als een metgezel die je blijft vergezellen op je levenspad.
