Er was eens een land, waar de Baas van dat land zijn meeleven betuigde met hét glamour & glitter showpaar, Zanger en Presentatrice, ongeveer 23 jaar oud, dat zij uit elkaar gaan. De tweede baas van het land, een Christen zei het te betreuren dat een relatie verbroken werd want dat zou niet nodig hoeven te zijn. En de Rooie Rakker, die nu minister van het geld is in dat land gaf als reactie dat een bekende voetballer in dat land, nu dan eindelijk écht eens scoorde.
Hoe dit kan? Big Brother in dit land heeft een van de mooiste vrouwen, de ene helft van dat showbizzpaar, die vorig jaar door dezelfde Big Brother heeft laten registreren hoe ze tezamen hun nieuwe huis kochten en inrichten, deze Big Brother zag in een parkeergarage hoe Zij met Hem, de Voetballer, de Echtbreker,stiekem in het donker heftig aan het zoenen waren. Het hele land staat op zijn kop.
Big Brother heeft ook live geregistreert hoe op de Koninginnedag van dat land een dolende ziel zwart door een menigte heen reed, op weg om te gaan scooren en nu onthult Big Brother alle eenzame zielen in dat land, die eindelijk te voor schijn durven te komen uit hun donkere holen.
Ook weten alle inwoners door Big Brother, dat een vrolijke actrice door een Genezeres die Licht en Gezondheid instraalt via haar handen, sussend de dood in is gestraald. Haar laatste dagen schreeuwend van de pijn, want het kankergezwel liep van haar borst tot haar schouder.
Hoe gaat het met de inwoners van dit land? Welnu, twee dichters met de adellijke struikelnamen van Erik Jan Hermens en Ilja Leonard Pfeijffer schrijven vanuit Landsmeer en Genua (ja, dat is het buitenland, de ene is wellicht al gevlucht), een Manifest voor een riskante literatuur. Lezen moet volgens de twee de mensheid in dat land redden.
Stelling zeven luidt: "Wij willen literatuur die in geen andere tijd moet zijn geschreven dan in de tijd waarin ze is geschreven. Schrijvers zouden niet in hun werkkamer een stilleven van een appel en een peer moeten bedichten terwijl buiten het kannonnenvlees in de loopgraven lilt."
Pooha !!! Dit is de oplossing voor dit land, nu twee Dichters onder hen, Big Brother zijn onvlucht, weg van eenzame zielen, gebroken harten, dodenrijders, gestrande genezeressen, dolende drie musketiers die de baas spelen.
Weet je wat ik nu zo mooi vind aan dit land? Dat wij dit allemaal weten van elkaar. Hoemeer gekte er gewoon aan de oppervlakte komt, hoemeer een ieder kan beseffen dat het delen daarvan de dwaasheid doet verdampen in doodgewoon maar doordenken en doen en doorleven.
Hoe dit kan? Big Brother in dit land heeft een van de mooiste vrouwen, de ene helft van dat showbizzpaar, die vorig jaar door dezelfde Big Brother heeft laten registreren hoe ze tezamen hun nieuwe huis kochten en inrichten, deze Big Brother zag in een parkeergarage hoe Zij met Hem, de Voetballer, de Echtbreker,stiekem in het donker heftig aan het zoenen waren. Het hele land staat op zijn kop.
Big Brother heeft ook live geregistreert hoe op de Koninginnedag van dat land een dolende ziel zwart door een menigte heen reed, op weg om te gaan scooren en nu onthult Big Brother alle eenzame zielen in dat land, die eindelijk te voor schijn durven te komen uit hun donkere holen.
Ook weten alle inwoners door Big Brother, dat een vrolijke actrice door een Genezeres die Licht en Gezondheid instraalt via haar handen, sussend de dood in is gestraald. Haar laatste dagen schreeuwend van de pijn, want het kankergezwel liep van haar borst tot haar schouder.
Hoe gaat het met de inwoners van dit land? Welnu, twee dichters met de adellijke struikelnamen van Erik Jan Hermens en Ilja Leonard Pfeijffer schrijven vanuit Landsmeer en Genua (ja, dat is het buitenland, de ene is wellicht al gevlucht), een Manifest voor een riskante literatuur. Lezen moet volgens de twee de mensheid in dat land redden.
Stelling zeven luidt: "Wij willen literatuur die in geen andere tijd moet zijn geschreven dan in de tijd waarin ze is geschreven. Schrijvers zouden niet in hun werkkamer een stilleven van een appel en een peer moeten bedichten terwijl buiten het kannonnenvlees in de loopgraven lilt."
Pooha !!! Dit is de oplossing voor dit land, nu twee Dichters onder hen, Big Brother zijn onvlucht, weg van eenzame zielen, gebroken harten, dodenrijders, gestrande genezeressen, dolende drie musketiers die de baas spelen.
Weet je wat ik nu zo mooi vind aan dit land? Dat wij dit allemaal weten van elkaar. Hoemeer gekte er gewoon aan de oppervlakte komt, hoemeer een ieder kan beseffen dat het delen daarvan de dwaasheid doet verdampen in doodgewoon maar doordenken en doen en doorleven.
Kijk eens naar een appel en een peer, want het kannonenvlees lilt niet in loopgraven van dit land. Neem dan liever aandachtig wat kleurige vruchten in je omgeving waar en verwonder je: Op Hoop van Zegen.
