Ja, het is vreselijk... Blogde ik tevoren nog dat Koninginnedag, het soort volksfeestje is dat de kerk vervangt, nu wordt dat allerakeligst bevestigt. Opvallend hoe de alomheersende reactie is: volgend jaar gewoon wéer, we kunnen het niet veranderen en afschaffen, het hoort bij Nederland: de Koninklijke familie gewoon tussen het volk, nabij, zoals men in de moderne godsdienstbeleving ook God als nabij wil ervaren.Onschuld verloren, badinerende, ietwat kleinerende commentaren van 'vroeger'; columnisten kijken nu met een soort heimwee naar zichzelf. Wísten we maar, hoe wij allemaal blij en onschuldig met Koninginnedag omgingen, alleen maar pratend over het weer, de jurkjes van de prinsessen met de hamvraag of ook de kleinkinderen nog zouden verschijnen.
Nederland heeft er nu een derde voornaam, plus letter bij: Volkert van de G., zuurpruim -milieucktivist die de flamboyante Pim Fortyun niet kon velen. Mohammed B. die de zo beroemde vrijheid van meningsuiting en Nederlandse tolerantie omgelegd heeft via Van Gogh. En nu dus iemand wiens naam vanochtend in Trouw stond, maar nu overleden is en wiens naambekendheid er in feite niet meer toe doet. Geen rechtszaak, zijn laatste woorden waren ongeveer dat het een aanslag betrof tegen de koninklijke familie.
Het lijkt net zo Nederlands, ondertussen om in een relatief kleine samenleving, volgepropt op een klein oppervlakte, dit soort individuen voort te brengen. Mensen die helemaal alleen in hun hersenpan ronddwalen en middels zo'n actie ineens zichtbaar worden en daarmee hun bestaan een negatieve maatschappelijke relevantie geven.
Hij woonde ook nog eens in Huissen, tegenover het spirituele Dominicaanse centrum. Dat op een oppervlakte van 100 vierkante meter, aan de ene kant lieden hooggestemde idealen en gevoelens koesteren over het goede en mooie van de mensheid en vlak daarbij dezelfde menselijke geest iets monsterlijks uitbroedde... Doorgeschoten individualisme? Geen sociale cohesie meer? Is Nederland ziek? Een beetje wel, misschien. Te snel, te vluchtig, teveel iedereen zijn gangetje laten gaan: niet achter de voordeur willen en kunnen kijken.
Ook nog een gigantische strop voor die verzekeringsmaatschappij: 'Even Apeldoorn bellen" is van een grappig gestuntel en gerelativeer over een Ramp, waarschijnlijk de meest cynische en wrede opmerking die je nu kunt maken... Zo verandert de werkelijkheid, als een drama écht daar is en blijkt de betekenis van woorden en taal totaal contextgebonden.
