Nu heb ik voor het eerst wat bij Bol.com besteld. Het wordt je wel erg makkelijk gemaakt daar, een creditcard is helemaal niet nodig. Vorige week ben ik in mijn provinciestadje op zoek geweest naar 'Shoah', de vier dvd's van Claude Lanzmann. Nergens te vinden. Ik baalde al verschrikkelijk van mijn kleine provinciestadje, dat zoiets niet gewoon ergens te koop is.Gelukkig kan ik het lenen van iemanden. Bij de ene had ik het zo mee kunnen nemen, maar helemaal vergeten. Bij de andere kon ik het ophalen, maar die woont over de grens, ik wilde er een dagje uit van maken, maar dat komt toch niet echt uit, achteraf. Ze had de Shoah al verstopt in haar schuurtje, ik verzocht haar het toch bij haar werk af leveren, maar ze werkt morgen in een ander stad, dus dan zou er wéér een weekende overheen gaan.
Mijn hebberigheid sloeg toe. Ik WIL en wel nu, niet nog dagen wachten. Ik WIL, ik WIL! Bol.com belooft dat een bestelling die voor 22.30 uur geplaatst is, de volgende dag geleverd wordt. Vooruit maar, toe! Hebberig, om de Shoah te bekijken, terwijl ik het al eens uitgesteld heb om me negen uur lang onder te dompelen in een van de zwartste dingen die de mensheid bewerkstelligd heeft: de systematiek van de wil om een heel volk uit te roeien.
Waarom wil ik dit nu? Willen is macht beoefenen en uitoefenen. Willen is kunnen controleren. Willen is bewerkstelligen. Willen is lekker als het kan. Willen kan niet altijd. Dat ik nu net dit wil willen, willen kijken naar de donkere wil van anderen, de donkere willoosheid, machteloosheid waar anderen in gestort zijn... Ja, willen is lekker als het kan. Op de een of andere wijze voelt het als heel dichtbij dat willen over lijken kan gaan, als je per se je eigen wil wilt doen, die wil ruist in je bloed, die geeft een kick.
