Gisteren, op de drempel van de avond, was er even wat warmte van een voorjaar nabij. Spreeuwen dansden in de roze lucht, ik harkte dode takjes en oud blad weg, de donkere aarde kwam weer te voorschijn en het eerste groene stugge blad van de tulpen die zich nog een weg naar het licht moeten groeien. Paarse krokussen bloeien al en het begin van de sneeuwklokjes, die in het Achterhoekse bos al wild en uitbundig bloeiden.
Ik had drie primula's gekocht, roze en oranje en paars en ik rookte mijn eerste sigaartje van het jaar buiten. Heerlijk. Het voorjaar komt eraan! Je hoofd als een poort waar warmte en licht naar binnen kan komen. Ik woonde een beetje in mijn eigen woorden die ik deze dag neergekrabbeld had, de meditatie op Psalm 24. De zegewens gaat aldus:
Moge je het leven als een dans ervaren
stapjes voorwaarts en stapjes achterwaarts
een dynamisch ritme
van vraag en antwoord.
Moge je in die dans van het leven
vaste grond onder de voeten voelen:
het licht dat alles omringt en draagt,
grondvest en verankerd.
Dans de wereld nieuw
dans de wereld open
Zegen voor jou,
Licht in een open poort.
Ik had drie primula's gekocht, roze en oranje en paars en ik rookte mijn eerste sigaartje van het jaar buiten. Heerlijk. Het voorjaar komt eraan! Je hoofd als een poort waar warmte en licht naar binnen kan komen. Ik woonde een beetje in mijn eigen woorden die ik deze dag neergekrabbeld had, de meditatie op Psalm 24. De zegewens gaat aldus:
Moge je het leven als een dans ervaren
stapjes voorwaarts en stapjes achterwaarts
een dynamisch ritme
van vraag en antwoord.
Moge je in die dans van het leven
vaste grond onder de voeten voelen:
het licht dat alles omringt en draagt,
grondvest en verankerd.
Dans de wereld nieuw
dans de wereld open
Zegen voor jou,
Licht in een open poort.
