donderdag 25 september 2008

Toekomst (2)

Het lijkt in de lucht te hangen. Ik pak de krant uit de brievenbus en zie staan: 'Van zingende monnik tot popster'. Het betreft monniken uit het bijna duizend jaar oude klooster Stift Heiligenkreuz in Oostenrijk. Zij hebben bij Universal Record, degene die ook de Rolling Stones, Miles Davis en Madonna wereldberoemd maakten, een album gemaakt geheten: Chant, Music for paradise, vol eigen gregoriaans gezang.

Het artikel in de krant is doorspekt met vooronderstellingen. Bijvoorbeeld dat de zoektocht naar 'heilige stemmen' die Universal Records nu heeft gescoord, niet bezield is door religieus elan, maar door pure geldlust. Logisch lijkt me, dat geld een rol speelt, daar ben je een bedrijf voor. Waarom dit vermelden? De luisteraars zijn o.a. degene die ook het immens populaire computerspel Halo 3 spelen. Een hoog verheven drijfveer is hierbij bij voorbaat uitgesloten, volgens het artikeltje. Maar wat is dat 'hoog verheven?' Wie heeft daar wat aan?

'Begeleid door monniken vechten robotachtige wezens zonder einde in een Armageddonachtig gevecht. Ze zijn bezig, hoe kan het ook anders met de ultieme strijd tussen goed en kwaad. Van de soundtrack zijn in immiddels zestien miljoen exemplaren verkocht,' aldus Koert ter Velde, auteur van het artikel 'De soundtrack is ook gregoriaans', dus.

De jeugd heeft de toekomst: mij lijkt het goed mogelijk, dat er tussen al die miljoenen jongeren, later, over tien of twintig jaar, sommigen ineens bedenken: waar kwam dat gezang toch vandaan, toen ik zo wild was achter de computer, strijd leverde om het goede te laten overwinnen? Wie begeleidden mij toen? Zij zullen op zoek gaan naar de bron en zo in een klooster belanden.

In dezelfde Trouw staat de bijna mythische, tot icoon geworden foto van een mannetje dat in de schemering in Manhattan bij de ingestorte puinhopen van de Twin Towers staat. Dat is zo'n moment dat het oor schreeuwt om troostende, verzoenende geluiden... zo kun je snakken naar gregoriaans gezangen of andere milde tonen.

Op het scherpst van de snede, horen verwoesting en wederopbouw bij elkaar. Ultiem verdriet en iets wat je daarboven uit laat stijgen. Mooi toch, dat gregoriaans ontdekt is als geluid in de ontmoeting van het kwade en het goede? Vind ik.