Zaterdagnacht zapte ik en zag ik plotsklaps iets wat ik hield voor een koor Franciscaanse of Capucijnse monnikken in hun bruine pijen. Even dacht ik dat het de uitvoering betrof van de opera van Messiaen over Franciscus van Assisi.
Maar het bleek een concert te zijn van de Nederlandse symphonische-rock-metal-gothic band Within Temptation. In Ahoy, tezamen met het metropool orkest.
Zangeres Sharon den Adel met een stem zoals Kate Busch kwam op, in telkens andere waanzinnige jurken, zoals een hogepriesteres.
In 'De wereld draait door', waar ik haar vlak tevoren hoorde zingen met alleen pianobegeleiding, ook al loepzuiver, krachtig en teer tegelijk, zei ze nuchtertjes dat die gewaden er nu eenmaal bijhoorden.
Heel Ahoy vol extatische gezichten van voornamelijk jongeren. Fakkels die vuur spuwden, gigantische videoschermen met luchten , besneeuwde bergen, wind en regen. Vuurwerk ging af en de 'monniken' zongen als engelenscharen eromheen. Met teksten als:
Sanctus Espiritus redeem us from our solemn hour
Sanctus Espiritus, insanity is all around us
In my darkest hours I could not foresee
That the tide could turn so fast to this degree
Can't believe my eyes
How can you be so blind?
Is the heart of stone, no empathy inside?
Sanctus Espiritus... (uit; The hearth of everything)
En uit Mother earth:
She rules untill the end of time
she gives and she takes
With every breath and all the choices that we make
we are only passing through on her way
I find my strenght
believing that their soul lives on
untill the end of time
she goes her way.
Of uit Pearls of Light:
In the womb of the leaves
on the branches of the trees
lies the treasure of the morning
the pearls of light.
...I got lost in the search for enlightment
the blue rain covered my roots and I forget where I came from...
De band is wereldwijd aan het doorbreken, hun dvd komt uit in ruim veertig landen, ze hebben op het bevrijdingsfestival gespeeld. Een heftige sfeer rondom licht en duister, goed en kwaad. Meeslepend, vol passie, fysiek... Met duidelijke religieuze thema's en associaties.
Wat ik maar zeggen wil: het westerse christendom is in feite een wat verstofte bezigheid voor mensen met grijs haar of gekleurde permanentjes. Goedwillende mensen die de wereld graag willen veranderen en verbeteren. Eigenlijk door en door braaf. Vaak met het idee dat men het toch een tikje beter doet dan de rest van de wereld. Verbeterchristenen. Veelal middleclass. Predikers. Betuttelaars. Betweters. Aan hen is niet de toekomst.
Het is dat ik me vooralsnog bevind op een plek, het klooster, waar ik er waarde aan hecht dat deze voort blijft bestaan en het er geen hotel of congrescentrum wordt voor de rijken. Waar volks, kloosterling, boeren en buitenlui vrolijk door elkaar heen loopt.
Maar het bleek een concert te zijn van de Nederlandse symphonische-rock-metal-gothic band Within Temptation. In Ahoy, tezamen met het metropool orkest.
Zangeres Sharon den Adel met een stem zoals Kate Busch kwam op, in telkens andere waanzinnige jurken, zoals een hogepriesteres.
In 'De wereld draait door', waar ik haar vlak tevoren hoorde zingen met alleen pianobegeleiding, ook al loepzuiver, krachtig en teer tegelijk, zei ze nuchtertjes dat die gewaden er nu eenmaal bijhoorden.
Heel Ahoy vol extatische gezichten van voornamelijk jongeren. Fakkels die vuur spuwden, gigantische videoschermen met luchten , besneeuwde bergen, wind en regen. Vuurwerk ging af en de 'monniken' zongen als engelenscharen eromheen. Met teksten als:
Sanctus Espiritus redeem us from our solemn hour
Sanctus Espiritus, insanity is all around us
In my darkest hours I could not foresee
That the tide could turn so fast to this degree
Can't believe my eyes
How can you be so blind?
Is the heart of stone, no empathy inside?
Sanctus Espiritus... (uit; The hearth of everything)
En uit Mother earth:
She rules untill the end of time
she gives and she takes
With every breath and all the choices that we make
we are only passing through on her way
I find my strenght
believing that their soul lives on
untill the end of time
she goes her way.
Of uit Pearls of Light:
In the womb of the leaves
on the branches of the trees
lies the treasure of the morning
the pearls of light.
...I got lost in the search for enlightment
the blue rain covered my roots and I forget where I came from...
De band is wereldwijd aan het doorbreken, hun dvd komt uit in ruim veertig landen, ze hebben op het bevrijdingsfestival gespeeld. Een heftige sfeer rondom licht en duister, goed en kwaad. Meeslepend, vol passie, fysiek... Met duidelijke religieuze thema's en associaties.
Wat ik maar zeggen wil: het westerse christendom is in feite een wat verstofte bezigheid voor mensen met grijs haar of gekleurde permanentjes. Goedwillende mensen die de wereld graag willen veranderen en verbeteren. Eigenlijk door en door braaf. Vaak met het idee dat men het toch een tikje beter doet dan de rest van de wereld. Verbeterchristenen. Veelal middleclass. Predikers. Betuttelaars. Betweters. Aan hen is niet de toekomst.
Het is dat ik me vooralsnog bevind op een plek, het klooster, waar ik er waarde aan hecht dat deze voort blijft bestaan en het er geen hotel of congrescentrum wordt voor de rijken. Waar volks, kloosterling, boeren en buitenlui vrolijk door elkaar heen loopt.
Maar anders... geef ik graag alles uit handen, stort me in het aardse, zoals Goldmund van Hermann Hesse. En neem ik afscheid van Narziss. Ik ga dan gewoon luisteren naar de jeugd van tegenwoordig. Van hen is immers: de toekomst.
In andere terminologie: als je werkelijk gelooft, dat God overal werkzaam is, dan heeft God wellicht al een hele tijd geleden andere vormen gevonden, om werkelijk in te werken.
In andere terminologie: als je werkelijk gelooft, dat God overal werkzaam is, dan heeft God wellicht al een hele tijd geleden andere vormen gevonden, om werkelijk in te werken.