Vandaag doe ik maar een gedichtje, om te melden dat ik er nog ben:Ik moet op weggegaan zijn, maar ik weet
Niet meer, waarom ik ben gegaan en hoe
Ik juist de richting koos naar 't Oosten toe,
En of ik mij bewust was, wat ik deed.
Ik volgde steeds een ster, die voor mij scheen,
Ik vroeg geen weg, ik werd niet bang of moe.
In blijde zekerheid: hetgeen ik doe
Dat moet ik doen, ging ik mijn weg alleen.
Het gedicht heet 'Pelgrimsreize I' en is van Jacqueline E. van der Waals (foto). Bestaat er dan ook een reis nr II en III, enzovoort? Dat zou eigenlijk de kracht van het gedicht weghalen. Want er is maar één pelgrimsreis, zou ik zo zeggen. Zoals er maar één leven is, dat je leeft.
