Gisteravond kon ik niet van de tv weg, toen bleek dat Mubarak wellicht zou gaan aftreden. Die lichtplek van dat Tahirplein, met allemaal overdekte tentendaken van zeilen, waar al winkeltjes en internetverbindingen aanwezig schijnen te zijn, die mensenmassa die, als je je ogen dichtkneep net leek op een sterrenhemel die gigantisch flonkerde. Zou er straks vuurwerk van vreugde weg schieten? Dus ik belandde in afwachting van de toespraak in het progamma Keuringdienst van Waarde.Er werd naar potjes babyvoeding gekeken. Olvarit: ik heb daar mijn zusje ook nog hapjes van gevoerd en E. en M. Smerig vond ik het meestal als ik een muizenhapje proefde. Nu hebben ze ook nog een nieuwe lijn uitgezet. Babies' smaakpapillen moeten al vroeg ontwikkeld worden dus ze kunnen nu Beef Stogannoff met veldsla en gebakken aardappeltjes voorgeschoteld krijgen, een ovenschotel van provenciaalse groenten, aubergine en thijm, Japanse teryaki. Allemaal opgediend als een vette klodder ongedefinieerde smurrie, want babies hebben tenslotte nog geen tandjes.
Eentje liep er op een koksbeurs en topkoks als Cas Spijker en Joop Braakhekke mochten proeven en geen eén kon ook maar iets van een smaak thuis brengen. Een ander ging met een baby op de arm naar een chefkok in Limburg, kijken wat die ervan vond. En weer een ander sprak met de reclamemevrouw van Olvarit, die meldde dat deze exquise gerechtjes naast de ordinaire worteljesstamp en spinaziehap gegeven konden worden.
Uiteindelijk kwam het hoge woord eruit: de namen op de Olvaritpotjes waren fantasienamen. Zelf kon ze desgevraagd ook geen smaak thuis brengen. De chefkok in Limburg maakte de hapjes klaar die hij zijn kinderen vroeger voorschotelde: Aardpeerpuree en worteltjes , waarbij je eerst het sap eruit perste met de sapmachine en de overgebleven pulp kookte en het geheel met elkaar mengde: heerlijk! Pure wortel, dus. Babies leren smaak, door smaken te kunnen onderscheiden en niet omdat ze zo jong zogenaamde Beef Strogannoff naar binnen geduwd krijgen.
In wat voor een rare maatschappij leven wij toch: pure volksverlakkerij waar jonge ouders verleid worden om zich te wentelen in Het Beste voor Baby. Net zoals je bij de dierenarts voordat je het weet honderden euro's kwijtraakt en er straks animalcops zijn omdat het Westen zich in de dekadentie van de overvloed wentelt en dieren menslijke trekjes geeft met een eigen garderobe, schoentjes en sokjes en al.
Wat een contrast met de maatschappij daar, in Egypte. Waar mensen behandeld worden als dieren en Mubarak ze die avond inkapselde in flemende woorden. Geen vreugde vuurwerk, maar schoenen die uit frustratie de lucht in werden gegooid. Kwaadheid en onmacht die via de mond en stem van een Egyptische politicologe bij Pauw & Witteman ineens zo duidelijk aanwezig was op Nederlandse bodem.
Zou het vandaag Vrijdag, Vechtdag zijn in Egypte? Is het presidentieel paleis al bestormd? Laten wij in Nederland onze eigen hersenpan eens bestormen. Kijk een keertje wat daarin fantasie, illusie en decadentie is. Wees daarna Godsgruwelijk blij dat je leeft in een Westerse democratie. Hoop vervolgens dat Olvarit-Mubarak en andere diktators zullen verdwijnen en men stapje voor stapje de smaak krijgt voor democratie en voor wat eenvoudig en echt is.
