Ze was eigenlijk niet meer dan een naam voor me. Ik associeerde haar met een dikke negerzangeres, ooit beroemd geweest, maar in verval geraakt en ze had ook nog enkele jaartjes in mijn stad gewoond. Ook niet om dan te denken: ze zal wel groots,geweldig en het helemaal zijn. Ik had ook weleens een liedje van haar gehoord, een beetje boze stem, herinner ik me en het nodigde me niet echt uit om werkelijk kennis met haar te maken.
Wat heb ik me vergist! Dit is een stem, een energie die recht naar je hart gaat, die je bloed sneller laat stromen, hier wil je op dansen, op weg verdrieten en op weg mee uit je bol gaan. Zo'n ontdekking voor mij mogelijk gemaakt door L. van het kampvuur, die de cd opstuurde met de woorden: 'nu zitten we in de bijzondere omstandigheid dat Koninginnedag er enorm aan zit te komen, dus mag de 'Queen of soul, the highpriestress of jazz & the big mama of the blues oftewel 'the other woman', in geen cd-speler ontbreken! Hier is..... NINA!!!
Ik zette de cd op, ging zitten in mijn leesstoel, de eerste klanken vallen van Here comes the sun en precies op dat moment, verdwijnen de grijze wolken aan de lucht, breekt de zon door en schijnt in sterke stralen op mijn gezicht. Ik blader wat in de nieuwe Vrij Nederland en lees Nina Simone (A)live: Theatergroep MC maakte een voorstelling over wonderkind/vrijheidsstrijder/gekwelde diva Nina Simone (1933-2003). 'Haar werk is springlevend'. Dat mag je wel zeggen, het had iets magisch.
Nu, op YouTube, enkele filmpjes bekeken. Dan blader je door de tijd. Van een sterke vitale Simone, naar een wat dikke en vadsige. Van zwart-wit beelden, waar haar huid grijs glanst, naar het opgedirkte van technicolor kleur. Heel mooi is de video van ongeveer 9 minuten, met een interviewtje met Nina en beelden uit verschillende optredens waar ze I wish I could know it feels to be free zingt. Vrij ben je als je geen angst meer hebt, zegt ze. Hoe waar en wat prachtig als je die hele strijd naar werkelijke vrijheid dan zó in een lied kan vertolken.