Naar Kanchipuram

Ik ben in Kanchipuram geweest, het is één van de zeven heilige steden van India. Vier ervan heb ik nu dus bezocht: Varanasi, de stad van de heilige Ganges, waar doden worden verbrand aan de oever, Allahabad, waar drie heilige rivieren bij elkaar komen en de Kumb Melai is, Tiruvennamelai waar Shiva als een vuurkolom verschenen is. Daar is het de bedoeling dat je er je eigen ego laat vernietigen, en iets daarvan heb ik ervaren, toen ik gezien werd als iemand die potentieel anderen in de gevangenis zou kunnen brengen, ik was er niet welkom. En nu dus Kanchipuram. Het heeft vijf heel grote tempelcomplexen, gewijd aan Shiva of Vishnu.

Ik heb er nu twee van bezocht, die op wandelafstand van het busstation waren. Kanchipuram bleek een héél grote en drukke stad en sommige tempelcomplexen liggen vijf kilometer verder, aldus de tuktuk rijders die je graag een rondtoer willen laten maken, voor 800 rupi, de tempels gaan om 12.30 dicht, dus met westerse snelheid zou je gebruik van ze moeten maken. Ze hebben daartoe een visitekaartje op zak, met de afbeeldingen van tempels erop. Als je zegt dat je wilt wandelen, dringen ze niet erg aan en wijzen je de weg. 

De bus zo’n 50-70 kilometer, kost 100 rupi op-en-neer en zat halverwege de vroege ochtend helemaal vol schoolkinderen die in plukjes instapten. En vrouwen met een pasje bij hun middel, die allemaal te samen vlak voor Kanchipuram uitstapten, en mannen, in het begin van de rit met de ochtendkrant. Spitsuur: maar dan in een bus die muziek draait en er wordt geanimeerd met elkaar gepraat. Het meisje naast me was wel geheel verdiept in haar mobieltje, op het laatst keek ze naar mooie horloges. Ze keek niet op toen een ander meisje haar rugzak ook bij haar op schoot legde. 

Wat was het eerste tempelcomplex Sri Varadharaja Permural groot en goed onderhouden met bloeiende bomen en struiken. De tempel is gewijd aan Vishnu en heeft een lange, lange geschiedenis vanaf 800 na Christus. De Pallava’s zijn begonnen met de bouw, en alle daar op volgende dynastieën zoals de Chola’s, hebben erop voortgeborduurd. Het is met talloze legenden omgeven en bewaart, ook onder water in de tank met vier spuitende fonteinen, veel  heilige voorwerpen. Nu was er een grote bijeenkomst van 184 priesters, die in de tempelhal zaten, daar kun je nu dus niet op. Priesters aan het werk zien er altijd bezweet uit, bezig met vuur en wierook en gezangen  en zegenen van mensen. Nu, rustig zittend, rondwandelend, en later reciterend , was de sfeer eerder intellectueel. Het is een samenkomst die duurt van 11-18 maart, waar ook the divine words van een huidige swami, te horen zijn, hij zal spreken, lees ik op een aankondiging.

Het andere tempelcomplex Kailasanathar, de Heer van de kosmische berg, gewijd aan Shiva, was, schat ik in, een soort van Vaticaanstad of beter gezegd, de basiliek van Rome, door de Pallava’s gebouwd van 685-705 na Christus, uit zandsteen en bestaande rotsen aldaar. Het moet ook helemaal beschilderd geweest met fresco’s, maar daar was weinig van over. Er zijn 58 altaartjes gebouwd in de rondgang met veel leeuwen. De tempel is nog steeds in gebruik en deze tempel met de bergvorm is het voorbeeld geweest voor alle tempels in Zuid India.

Poeh. Het is zoveel aan indruk en oudheid! Ik genoot daarna van de stadse drukte, weer heel andersoortige indrukken, terwijl ik druiven bij een stalletje had gekocht. Ik zag voor het eerst dat de grote hoorns van ossen die fruitkarren trekken hier beschilderd waren. Een paard met wagen dwars door de zwerm van scooters heen. Een soort meloenen die ik nooit eerder zag. Kleine huisjes met golvende gepottenbakte dakpannetjes, zo leek het, geklemd tussen de hoge moderne winkelgebouwen. Leuk om te ontdekken dat ik me in al die drukte gewoon op me gemak voel, al lopend druiven oppeuzelend.

En toen met de bus weer terug. In de bus kwam een transseksueel of transgender, bij het grote tempelcomplex stonden er ook twee en die noemden zichzelf zo, ze vroegen geld voor sari’s. Ook deze vroeg geld, werd ook toegelaten in de bus en kréég ook geld. Ze zijn op het mollige af, misschien om zo vrouwelijke vormen te creëren, ad rem en cheeky.  Ze gaf me een kneepje  in mijn arm, toen ik niks gaf... Die bij de tempel wilde ik wel iets geven,  maar ze vonden het niet genoeg en liepen weg. Zouden trans-mensen een speciale status hebben in deze stad?

Er is een rechtstreekse bus, maar die was al weg toen ik 's ochtends vroeg kwam, ik ben geneigd om officieel info die ik bij een loket had gevraagd, voortaan met een korreltje zout te nemen, na ook alle ervaring rondom mijn visum. De bus van 6.40 was om 6.15 vertrokken, hoorde ik nu. Dus dan een bus met een overstap, maar dat betekent twee zijden van een driehoek bereizen, in plaats van die ene, als het  rechtstreeks is. Op de terug weg hetzelfde recept.. Helemaal niet erg om in een bus zonder ramen van de wind te genieten, op het heetste moment van de dag, tussen 14.00 en 16.00.  Daarna een frisse duik in zee. Nu ik hier toch ben, kan ik er maar beter het beste van maken.