zondag 10 maart 2019

Arcade, tomboymeisje

You looking very happy and relaxed... I hope you enjoy your stay, zegt een modern Indiaas meisje tegen me in het voorbij gaan, in witte shorts en blouse.Ja, daar zat en lag ik half in het warme zand, in de laatste schemering van de dag. Ik had net even gedoucht na een lange wandeling op-en-neer in de andere baai. Natuurlijk blijft het wel wat spannend rondom die Exit Permit, wanneer rolt dat formulier hier nu uit de computer? Druk zetten heeft geen enkele zin. He is doing Puja, kreeg ik een keer als zeer traag antwoord, hij zit dus bij zijn huisaltaartje. En komt er daarna niet nóg een duiveltje uit de doos?

Maar er is eigenlijk geen betere plaats om te wachten, dan hier. Ik geniet ook zo van die zoele avonden... en zee en strand maakt me altijd wel gelukkig. Als ik dan zie dat het in Nederland rond de tien graden is met regen en bewolking... Nederland lijkt op internet dichtbij. Ik weet nu wat de Nederlandse inzending is voor het songfestival, mooi liedje Arcade, vind geloof ik heel Nederland en ik ook. Het raakt aan verschillende gemoedstoestanden, het past dus ook best bij mijn situatie. En als ik dat dan bekeken heb en hier weer de deur open doe en de palmbomen zie wuiven... In mijn tuin staat de ribes al in bloei, mailden de buurtjes. Voor mij altijd hét teken dat de lente echt in aantocht is en die lente wil ik niet graag missen.

Vandaag bleek dat wat ik voor een grote moskee had aangezien in de uiterste punt van de andere baai, een kerncentrale te zijn! Hoog ommuurd met prikkeldraad en wachttorens en daartegen aan is een vissersdorpje geplakt. Een grote rechthoek met twee straten evenwijdig aan de kust, mooi cementen huisjes met badkamertegeltjes, overal stenen banken, bij de beide tempeltjes aan elke kant, Shiva en Ganesh, kleurig geplaveid, bij het strand een soort van wasstraat voor de tractor en de tuktuks. Ik vermoed dat het oorspronkelijke dorpje op de plaats was, waar nu de kerncentrale is, en dat dit modeldorpje ervoor in de plaats is gebouwd.

De sfeer was er stil en ook wat onwerkelijk. Er lagen hele kleine zilverachtige visjes in de zon te drogen als een héél groot tapijt. De vissers hebben een moderne, cementen, keurig onderhouden witte  schaduwplaats, waar ze hun netten boeten. Op het evenementenpleintje voor de Shiva-tempel, moet pas een festival geweest zijn, de hele nacht feest tot 8.00 in de ochtend, alle dorpjes erom heen komen dan ook, maar er was geen afval te bekennen. Ik vind het leuk, zoiets te ontdekken, door het onbekende in te wandelen. 

Wiki is een goede infobron als ik iets wil weten. Ik zag in het food center dat tomboy-meisje, zoals ik haar gedoopt heb, binnenwandelen, met haar ouders en een broertje Ik zag haar vanmiddag op het drukke Indiase zondagsstrand vlakbij de Shore-tempel en had haar eerder gezien. Met een wat brutale blik was ze half aan het bedelen, half aan het lol trappen.Toen ik haar vroeg waarom ze niet op school zat, betrok ze en was ze zo weg... Wiki vertelde dat er velen zijn als deze familie: ze verkopen kettingen enzo, hebben vaak best wat geld, maar ze hebben geen huis, ze slapen overal waar het kan, bijvoorbeeld in de voorhoven van tempelcomplexen. Ze trekken het hele land door, volgen de festivals want daar kun je verkopen, van Bombay helemaal tot naar Calcutta, ze behoren bij de laagste kaste. 

Mijn schoolvraag aan tomboy-meisje was dus misschien best pijnlijk. Wie weet wil ze bést graag naar school,maar zit dat er door de leefstijl van haar familie er niet in... Altijd, je leven lang zwerven... Waar heb ik het dan over met die onduidelijkheid over de Exit Permit? Ik die in Nederland woon in een mooi stenen huis vol spullen en hier het me comfortabel kan maken in een kamer. De wereld is een gekke plek, met zo’n diversiteit aan leefstijlen...