Als ik 's avonds gewerkt heb en ik kom thuis, zo rond half twaalf of twaalf uur, dan kan ik niet meteen gaan slapen. Ik neem nog wat te drinken, blader wat in kunstboeken of kijk naar de herhaling van Pauw & Witteman, maar die moeten nog beginnen, dus dat valt voor nu af. Echt wat gaan lezen heeft geen zin en een hele dvd gaan bekijken ook niet, want dan val ik halverwege toch in slaap.Maar nu heb ik de ideale afsluiter van de dag gevonden: het begin van de zwartwit-film Manhattan van Woody Allen. Ook al zo'n favoriet ouwetje, die indertijd een gigantische indruk op me heeft gemaakt. We spreken over mijn eerste studentenjaren. Zo'n film waarvan je bang bent, dat als je het terug ziet het zo tegenvalt, dat je oorspronkelijk ervaring van lichtflits en donderslag daarmee ook verdwijnt.
Ik vond de film voor 5 euro op een nachtmarkt in Ravenna en nu moest die toch maar mee naar huis. En gisterennacht de dvd in. Wauw! Wat een begin, een ouverture met de muziek van Gershwin, shots van wolkenkrabbers, mensen op straat, vuurwerk op de maat van de muziek en Woody Allen die hardop de woorden zoekt om zijn ode aan New York vorm te geven.
Tal van openingzinnen passeren de revu. De ene vind hij te romantisch, de andere te agressief, weer een andere te prekerig of te week. De kracht van taal en woorden komt als vuurpijlen bij je binnen. Even later komt de jonge Meryl Streep nog even langs, de ex van de jonge Woody, die hem verlaten heeft voor een vrouw en een boek over de scheiding wil publiceren.
En het blijkt de jonge Diane Keaton te zijn, die samen met hem op een bankje zit bij de Brooklyn Bridge. Dat zwartwit affiche heeft een tijd in mijn studentenkamertje gehangen en ik vroeg me al jaren af wie de vrouw ook alweer was met wie hij daar zo zit. Daarna begon ik te dommelen en ben gaan slapen. Maar o, wat werd ik vanochtend toch goedgemutst wakker!
Heerlijk, dat zo'n oude film nog steeds een herkenbare drive in zich heeft, ook al zie ik hoe de tijd en de veroudering over mijzelve en alle acteurs is heen gegaan. Ook de Twin Towers zijn natuurlijk verdwenen uit dit stedelijk landschap. Het maakt niet uit. Ik denk dat ik voorlopig deze dvd opzet, 's avonds laat, alvorens ik ga slapen.
