De panelen over de hele breedte van de Arsenale komen je bij binnenkomst tegemoet. En dan blijkt dat er hier ook een duidelijke ‘Pro-Palestijnse-boodschap’ is. De watermeloen, symbool geworden voor de toekomst van een nieuwe staat, door de kleuren van de Palestijnse vlag, is prominent aanwezig.
Maar ook in de woorden ‘Viva Palestina’.
Maar er gebeurt veel en veel meer op deze panelen en daardoor ontstaat er gelaagdheid en is er geen sprake van een politieke boodschap.
Het hart is duidelijk aanwezig.
En dan is er de bijdrage van Israël aan het Songfestival. Veel over te doen geweest, hadden ze niet geboycot moeten worden? Ze moesten het liedje steeds aanpassen omdat er een duidelijke referentie in zat naar 7 Oktober. De zangeres heeft de hele week in haar hotelkamer doorgebracht voor haar eigen veiligheid. Tijdens haar optreden hebben mensen haar demonstratief de rug toegekeerd en er was ook boe-geroep, wat eruit schijnt te zijn gefilterd. En nu blijkt het liedje bij de publieksjury 39% van de stemmen te hebben gekregen. Ik bekeek het en werd wel geraakt, verdriet is voelbaar. Zij lijkt ook nog eens heel erg op Byplestia, op Instagram, een Palestijnse journalist.
Ook hier; het hart is duidelijk aanwezig.
Stel dat Israël het songfestival gaat winnen, is men dan allemaal ineens Pro-Israël? Helemaal niet; het hart gaat haar eigen wegen. Precies dit maakt de hele situatie zo onverteerbaar complex.
