Ik zag een film die mij erg raakte omdat meerdere werelden die er in mij leven daar bij elkaar kwamen. Marina Abramovíc speelt er de hoofdrol en er wordt nauwelijks in gepraat. Het begint met beelden van het begrafenis-eiland San Michele en ze loopt in zwarte kleren met een pestmasker door Venetië, treurend en in rouw. Ze komt bij het palazzo waar de tentoonstelling in is, kijkt door de balkondeuren en daar ziet zij een jongetje in een bootje met een apenmasker, alleen zijn we nu in Bangkok, dat zo las ik later, het Venetië van Zuid-Oost Azië wordt genoemd. Ik ben er twee keer geweest en ik herinner me én een ronkende moderne metropool vol auto’s én ja, die brede rivier waar je eten kunt kopen vanuit bootjes waarop gekookt wordt, een drijvende markt, héél veel tempels, zoveel als dat er hier kerken zijn. Het apen-kind brengt haar naar een apenkoning die haar een wit kleed overhandigt.
Ze daalt de trappen af en vervolgens zie je haar, in dat witte kleed verschillende tempels bezoeken, het apen-kind wijst de weg, zowel Thais boeddhistische als Chinees-taoïstische boeddhistisch en ik zie ook een shot van kleurige hindoeïstisch beelden, zoals die waar tempels in Zuid India uit bestaan. Ze komt in een tempel waar er een gouden druppel in haar hand wordt getatoeëerd en ze gaat de straat weer op.
Vervolgens spreekt een boeddhistische monnik haar toe: over het leven dat lijden is en de weg hoe daarmee om te gaan en ze zit tegenover koning Aap, vergelijkbaar met haar eigen performance, waar ze zwijgend tegenover willekeurige voorbijgangers zit. En dan is ze, in haar witte kleed, weer in Venetië, bij het gebouw van de Biënnale tegenover de meest prominent aanwezige kerk ofwel basiliek in Venetië, met de witte koepels; San Maria Salute.
De film draagt de naam van de hele tentoonstelling, met werk van Zuid- Aziatische kunstenaars: The Spirits of Maritime Crossing en is georganiseerd door Bangkok Art Biënnale Foundation. Ik kreeg zin om deze contreien ook weer eens te bezoeken, het water en de zee als verbindend element, mijn moeder kwam over de zee naar Nederland; het hoort ergens bij mijn wortels.
