zaterdag 1 juni 2024

Voorstelling in Kröller Müller


Ze liepen door de gang van Kröller Müller en vertolkten de stem van de Mystica met het Ave Generosa van Hildegard von Bingen. Mij bekend en het zuigt je meteen 
de diepte in. Dit vloeide door in de stem van de Meid:


Mystica en Meid zijn twee archetypes van Jung en deze vrouwen van NKK NXT ronden met deze voorstelling If…Could Speak hun traineeship bij het Nederlands KamerKoor af en gaan daarna door als ensemble onder de naam Circe. Ik wil ze onthouden, ik had er de New York ervaring: allemaal afkomstig uit verschillende landen en ze willen nadrukkelijk aan de orde stellen dat er niet één soort van vrouw is, dat er gelaagdheid is en we al die archetypes in ons dragen. 


Ze geven stem aan De Minnares middels een lied van Kate Rusby; Underneath the Stars en gingen daarna de donkere museumzaal in, het publiek volgde en elke individuele stem is te traceren, want je staat er soms vlak naast.


Ook de Jageres, de Wijze Vrouw en de Moeder kwamen voorbij en ze eindigden met de Koningin via een Fins lied : 


Ik heb op YouTube andere vergelijkbare versies gezocht om hier een indruk van deze voorstelling te bewaren.
 ‘Dat was wel erg de moeite waard, hé?’, zei ik tegen de vrouw naast mij, met wie ik tevoren had uitgewisseld waarom het wel fijn was om even op een bankje te zitten, we hadden ieder een eigen reden.’Ik moet er van bijkomen’, zei ze en ik zag tranen in haar ogen. ‘O, je bent helemaal ontroerd!’ en de tranen vloeiden verder. ‘Echt een cadeautje’ zei ze tenslotte en we wensden elkaar nog een fijne dag. Even later zag ik haar met open handen op haar schoot en gesloten ogen genieten van de zon op een bankje in de beeldentuin, waar ik op afstevende ( twee zielen-één gedachte), maar ik heb maar een bocht gemaakt en ging naar mijn beschutte plekje in de zon bij een kunstwerk van Pierre Huyge, dat ik jaren geleden ontdekt heb.


Het gras bloeide rood, het was afwisselend felle zon en motregen, ik lag te zonnen in het zand maar schuilde tot slot onder die ene vliegden die er ook stond, met tussen de takken uitzicht op enerzijds het monument van De Wet en anderzijds mijn fiets.