Alles bloeit in Venetië en het geurt. Heel aangenaam, gemengd met het zilte water. Misschien ruik je het hier beter, omdat er geen luchtvervuiling is van auto’s. Op Giudecca zie ik ook vissers hun netten boeten.
Ik wilde naar een tentoonstelling in de vrouwengevangenis door Vaticaanstad, conform de wens van de paus: Gevangenen zijn ook mensen, ze doen ook de rondleiding en hun perspectief zou zich mengen met die van kunstenaars. Niks gezien, alleen een bewaker. Ik had mij moeten aanmelden op een website en er was strenge controle, zoals op het vliegveld.
Ik zag graffiti, vlakbij de expositie van de Westbank die ik al gezien heb; Palestina moet vrij. Het is op een prominente doorgangsweg. Ook was er een gay-pride, jammer die heb ik gemist.
Helemaal aan de andere kant van Venetië, bij de kerk en het klooster van de Franciscanen is er de hele week feest, met elke dag om 21 uur een muziekoptreden, en je kunt er authentiek eten, volkse gerechten, zoals vis met polenta. Er stond al een rij om munten te kopen, ik zag twee Kapucijnen in pij (ach, de nostalgie - er zijn jaren geweest dat ik dit wekelijks zag). De ene verkocht tweedehandse boeken en de andere wijn.Aan het aantal tafels te zien, zou het héél druk worden en ik besloot het toch maar aan mij voorbij te laten gaan.
Ondertussen zag ik drie exposities buiten de Biënnale om.
En vind ik, elke keer weer, de beeldenrijkdom in de kerken jaloersmakend. Een grote kei beschilderd; aan de ene kant de Heilige Familie, aan de bovenkant de Ster van Bethlehem, aan de andere kant een eclectische mengeling van dieren in een gondel. De Venetiaanse leeuw met adelaarsvleugel, een ezel, een uil, katten en schapen. Het hondenbezit en de verschillende rassen lijkt toegenomen in Venetië.
