Nu volgt een blogje van mijn twee jongste nichtjes. Merin gaat een mooi elfenliedje zingen en ik typ:Als elfen bijna nooit meer bestaan
dan weet ik dat ze in mijn dromen wel bestaan
en als dat nou niet meer lukt
en ik kan geen oplossing meer vinden...
dan weet ik toch dat ze altijd hebben bestaan,
maar ik weet dat ze ooit weer eens terug komen...
maar dat zal wel lang duren...
De melodie is heel zacht en liefelijk. Zo neuriet Merin dit elfenliedje in mijn oor. Nu komt een elfenliedje van Lisa:
Elfen zijn heel mooi
ik weet dat ze ooit hebben bestaan
een elfje heeft vleugels
en ik weet dat ze ooit hebben bestaan
in het elfenbos zijn ze altijd heel erg vriendelijk
en ze spelen met elkaar...
Een elfenmoeder zit op een troon
en op een dag gaat een klein elfje op pad
ze weet dat dit echt niet mag, maar ze doet het toch...
Toen kwam een vos die zag het elfje en die gromde,
ze vloog weg en vertelde het aan haar moeder
ze dacht dat die boos was, maar dat was helemaal niet zo.... einde...
En dat was het blogje van Lisa en Merin.
