Alle verhalen rondom Franciscus en Clara, te vinden in hun levensbeschrijvingen van o.a. Thomas van Celano en op volkse wijze vertelt in de Fioretti, de bloempjes, waar dit blog ook gedeeltelijk haar naam aan heeft te danken, bevatten in de kern een heel levenwekkende ervaring, die altijd erover gaat hoe mensen het samen met elkaar doen en zorg willen dragen voor elkaar. Ze worden daarbij bijgestaan door een kracht die hen boven zichzelf doet uitstijgen en die zijn Franciscus en Clara 'De Allerhoogste' gaan noemen. Of 'Broeder Zon' in het Zonnelied.
Ik beluisterde een interessante podcast bij Vrij Nederland waar Sander Pleij in gesprek is met Peter Paul Verbeek, professor in de filosofie & technologie aan de universiteit van Twente. Die deed dit weekend mee aan de discussies en beraadslagingen omtrent de ontwikkeling van de Corona-app. Hij loofde het democratisch proces en hierin ook de Nederlandse regering, die werkelijk transparantie nastreeft en mensen wijst op hun eigen verantwoordelijkheid en ze ook uitdaagt om hun kennis en creativiteit in te zetten. Hoe anders dan bijvoorbeeld in Frankrijk, die autoritair de mensen verplicht om binnen te blijven.
Hij wees erop dat het niet de bedoeling kan zijn dat er een app komt die beleefd wordt als een digitale vaccinatie, want dat kan niet. Tenzij je alle privacy opgeeft en iedereen zou monitoren... maar dat wil niemand in Nederland. Dus aan de app moeten andere dingen ten grondslag liggen, namelijk dat wat bij Franciscus en Clara in zo'n ruime mate aanwezig is: zorg dragen voor elkaar. Er ontstaan nu werkelijk al andere dingen door de Corona-crisis, zegt hij: Nog nooit hebben wetenschap en politiek zo dichtbij elkaar gestaan en beïnvloeden ze elkaar. Hugo de Jonge was eerst heel voortvarend dat er snel een app zou komen, maar na het weekend-overleg is hij daar veel terughoudender over geworden.
Het grappige is dat Clara's en haar zusters enige techniek, pure geestkracht is. Zij was ziek en kon de kerstnachtviering, was het geloof ik, en anders de Paasviering, niet meemaken maar het gebeurde toch: een straal van verbondenheid. Wij kunnen elkaar nu wel live zien via video op het internet, we kunnen overal komen. Toch is geestkracht en het zichtbaar worden van passie en persoonlijkheid toch wat pas echt overkomt.. Een algemene rondleiding in een museum werkt bijvoorbeeld niet omdat dit je doet snakken om het in het echt te zien. Maar een curator die je meeneemt in zijn bevlogenheid en dan ook laat inzoomen op een detail wat je in de museumzaal niet zou zien, dat geeft meerwaarde. Zo zag ik bij VisitFlanders het StayAtHomeMuseum over Jan van Eijk en dat gaf echt nieuwe inkijkjes.
En vlak voordat ik ging slapen zag ik Lady Gaga het liedje Smile vertolken in het OneWorldTogetheratHome concert van afgelopen zaterdag en vanochtend vroeg het nieuwste miniconcertje van Norah Jones dat ook live te volgen was, maar toen was het hier midden in de nacht. Dat raakt omdat je mensen van vlees en bloed dan zien doen wat hun roeping is: muziek maken voor anderen: thuis in de letterlijke en figuurlijke zin: vanuit hun eigen huis en dichtbij wie ze zelf zijn, zonder glitter en glamour, in alle eenvoud. Dan is Clara van Assisi met recht hun patroonheilige, zoals ooit bedoeld in dat heiligenverhaaltje.
