John Prine is overleden aan het Corona-virus, hij is 73 jaar geworden. Ik zoek naar een filmpje op YouTube en kom uit bij Souvenirs. Een mooi, weemoedig liedje, een van mijn favorieten. Dan realiseer ik mij dat ik hem nog nooit gezien heb, hij is louter stem voor mij. Stem en verhalende liedjes. Een rauwe stem, piepend en krakend, raspend, niet van ouderdom toen, maar meer van doorleefdheid.
Ik ben weer terug in de kelders van Concerto; in Amsterdam waar er grammofoonplatendraaiers stonden die je zelf kon bedienen en je zocht er zelf in de enorme keuze aan platenbakken. Het was vierde klas middelbare school, ik was blijven zitten en het was op school saai, want zoveel herhaling. Moeder ging elke week naar de GGD in Amsterdam, er was een gijzeling geweest op het Indonesische consulaat en zij gaf er speltherapie aan Indonesische kinderen en had er gesprekken met ‘de man op het balkon’. Er heeft een man geblinddoekt voor de tv-camera’s die hij hoorde zoemen, ik weet niet meer hoelang, gestaan. Elke dag was hij even te zien.
In de auto terug vertelde zij erover en tot twee keer toe had ik een LP van John Prine mee terug. Make me an angel that flies from Montgomery, zong hij en dat liedje kende ik in de uitvoering van John Denver van wie ik fan was en van wie ik alle platen heb. Zo ben ik waarschijnlijk op de naam van John Prine gekomen, omdat de tekst van het liedje mij aansprak. En toen hoorde ik voor het eerst die stem en het liedje sneed ineens naar binnen, het werd iets anders dan in de zoete heldere stem van John Denver. Hij zingt Hello in There, ook weer een verhaaltje op zich, zelf een beetje snel als een aanklacht gezongen op een Bob Dylan wijze en dat liedje kwam weer écht binnen door de gedragen uitvoering van Bette Midler, ook ontdekt in Concerto.
De tekst van Make me an angel is voor mij gekoppeld aan die man op het balkon. Die werkte op het consulaat maar had aspiraties om modeontwerper te worden. Hij vertelde voor het eerst over zijn gevoelens voor mannen. Veel later is hij inderdaad modeontwerper geworden en heeft hij een show gehouden, extravagant met veel kleurige ontwerpen. Hij kwam voor angst en stressverwerking, maar vroeg gaandeweg in die gesprekken of hij een engel kon worden... Moeders verhalen kwamen extra binnen na uren in Concerto geluisterd te hebben naar muziek. Zo’n tekst, meerduidig... Tegen kinderen zeggen ze weleens dat de doden sterretjes aan de hemel worden. Of je wordt een engel... wie zal het zeggen?...
