Anders had ik hier in de vroege ochtend al heel veel bedrijvigheid gehoord, mensen op fietsen naar de buurt koningsmarkt en dan was ik er nu zo ongeveer ook naar vertrokken om er een kijkje te gaan nemen. En als ik daarmee klaar was geweest, dan was ik naar het Goffertpark gegaan. Ergens maar goed ook, want ik kwam weleens volgeladen thuis: vooral op het einde laat iedereen alles achter of brengt het naar de vuilniswagens en daar is dan alles gratis en voor niks. Knuf, het grote teddy-egel-kussen op de hoek op bed lag er zielig onder een boom tussen de rommel.
Nu moest ik kennelijk toch mijn Koningsdag-energie kwijt en heb in notime drie fotootjes gemaakt en op Instagram geplaatst. Eentje van kaboutertje Sleepy-head die op een oranje berg kijkt naar een gevloerde feest-eend, niet in staat om zich te bewegen... Ja, je moet toch wat als je alleen thuis in quarantaine bent. Te laat voor het al verzonden boodschappenlijstje zag ik oranje-tompoezen in de aanbieding bij Appie, ik was nog niet op het idee gekomen, dat soort dingen doe je pas als je in een winkel zelf kunt shoppen. Dus die verzin ik er maar bij de cake die ik voor het ontbijt nuttig.
Tja en enfin. We kunnen niet anders. Troost is, dat je deze historische Koningsdag, zoals de koning het zelf noemt, dat hoop je dan maar, dat het ook weer anders zal kunnen, nooit zult vergeten. In mijn wijk is het werkelijk doodstil. Zou iedereen het dan toch echt binnen aan het meemaken zijn met de beelden van vorige Koningsdagen? Dat ga ik niet doen, want de zon in mijn tuin lokt meer. Ik zie op YouTube, Cat Stevens die The Wind zingt vanuit huis. I listen to the wind in my soul... De wind is vrij en kan overal zijn...zo dus, voor nu. Toch wel een leuk detail voor deze dag is, dat hij door een oranje microfoon zingt.
