- Ik heb ook veel met God of het Goddelijke, of het Mysterie of het Al of hoe je het ook noemen wilt, maar waarom kiezen jullie dan voor de traditionele godsdienst met die Bijbel enzo?, vraagt L. die over een maandje of zo zich een volleerd sjamaan mag noemen. G. had net uitgebreid verteld hoezeer ze welhaast was gaan flippen, toen ze weer het woordje 'zonde' hoorde, tot in haar lichaam voelde ze het, ze werd er zelfs 's nachts van wakker.- Nou, toeval... zei ik. Was ik in Sri Lanka geboren dan liep ik in boeddhistische tempels rond en had me daar voornamelijk mee bezig gehouden en bij de Indianen met iets anders en nu is het zo dat ik per toeval Franciscus van Assisi tegen kwam en toen ineens wel weer wat kon met het christendom, want ik heb er jáááren ook niks aan gedaan, al had ik theologie gestudeerd.
- Ik ben erbij gekomen door jou, zei G., die net lid was geworden van de Franciscaanse Beweging. Ik herinner me het nog goed: we zaten in de sauna in het bubbelbad. Verhip, dat wist ik niet. Maar ik wist het wel weer meteen: ik droeg nog een houten Tau-kruisje en G. vroeg al bubbelend waar het voor stond. We bleven nog wat filosoferen over de rigiditeit die er in elke organisatievorm vroeg of laat optreedt en M. deed nog een duit in het zakje over de vrouwelijke slangenkuil op haar werk.
We zaten in een café na een optreden beluisterd te hebben van H. in het dameskwartet. Die kondigde met veel verve aan: Ja, mensen we weten het, de wereld zit vol pijn... het is een en al ellende... we bakken er niks van... MAAR: dan! wanneer je op onze planeet vol stof en vuiligheid dan zoiets moois als de liefde ontdekt, dan is de hemel ineens niet zo'n geheim meer!" Nee, het was geen christelijk liedje, het was World of Hurt van Ilse de Lange, dat aldus begint:
day one God smiled
gave us all the wisdom of a newborn child
but by the time we take our first step
we've already begun to forget
what the heart knows the heart sees
we're just as much the forest as we are the trees
every little seed trying to find
where the light comes from
Dáár begint alle religie : vanuit het hart, op zoek naar het licht. Religie begint bij schoonheid, bij het zoeken naar verbindingen, verbondenheid, liefde dat in licht zich in vele vormen toont. Als een klein zaadje in het duister dat zal gaan ademen.
M. kroop tevoren met een groot fototoestel over de felgekleurde, oranje glanzende vloer van de bieb.
- Wat doe jij nou? vroeg ik verbaasd. Wel, ze zat op een fotocursus en nu had ze als opdracht om detaildingen op te blazen, zo dat je ze niet meer herkent, maar dat het wel een mooie foto werd.
- Mischien moet je die stoelpoten er niet bij fotograferen, alleen maar de vloer. Het resultaat was een geheimzinnige foto, met een soort dynamiek van groen, oranje en licht dat daarin een spoor trok. Mooi!
Zo is het met God, het Goddelijke, het Mysterie, Het Al of De Ene. Je ziet het nooit direct, het laat zich niet vangen in een vorm of zegswijze, je tast en zoekt ernaar, je blijft een ogenblik stil. Je brein zegt 'klik!' en soms ontstaat er dan een mooi plaatje die je in je archieven bewaart.
