In ene keer weer de ervaring van twee jaar geleden; dat de eerste persoon die ik op straat tegen kom Joods is.
Maar zo is het hier niet. Mensen die buiten zitten, zomaar; dat doet mij weer denken aan het straatbeeld in Niamey, Niger…Ineens denk ik weer aan het huis van broer R en S, die ik daar ooit heb bezocht….
Even wat foto’s van stukjes tuin, waar mensen wél er iets hebben geplant, op mijn weg naar de metro. Zonnebloemen, tomaat. Eigenlijk loont een moestuin hier sowieso niet. Groenten en fruit komen in grote aantallen de stad in, met een grote omloop, alles vers uitgestald buiten en altijd is daar wel iemand bezig met herschikken. Bijna dagelijks koop ik een plastic zakje met afgeschreven fruit voor een dollar en eet dat gedurende de dag op; sinaasappels, appels, bananen, perziken. En bosbessen; vorig jaar was dat midden September ineens overal voorbij.
Ook eens gericht de focus op de oudste gebouwen onderweg. Als je de rest dan wegdenkt kun je je voorstellen dat het hier vroeger een dorpse sfeer had, met stadsachtige allure, wellicht met veel landbouwgronden eromheen.
Op het strand lees ik dit boek, dat begint met een vrouw die vroeg wakker wordt en kijkt naar de East River, terwijl onder in de straat een schoenmaker zijn winkel al opent. Zij woont in een oude Brownstone in Brooklyn met haar man en twee kinderen, terwijl op de bovenste verdieping haar broer woont, die homo is. Die moet verhuizen, want ze heeft de kamer nodig voor één van de kinderen. Tegelijk droomt ze ervan om wég te gaan, haar leven zoals het nu is te verlaten. Haar beleving van de metro is exact de mijne.
Soms is het in de metro huiskamerachtig rustig. Ik passeerde deze meisje van strand naar metro. Ze hebben waarschijnlijk drankjes verkocht op het strand, gezien de grote koelbox. Ik denk dat ze lesbi zijn. In hun conversatie hoor ik tussen het geratel van het spoor, het woord bisexual.
Weer film in Bryant Park. Ditmaal is mijn picknick Beef Stroganof, Veal and Cranberry, Garnaaltjes en weer de oliebol. Tezamen met perziken en non alcoholisch bier uit Oekraïne, mijn avondmaaltijd.
Ik lag lekker in het gras, dat kwam goed uit bij deze lange film van drie uur; het was The Godfather.
Dat je met zoveel mensen tegelijk kijkt én buiten, met uitzicht op de Empire State Building, midden in New York, waar de film zich ook afspeelt, ik ken de locaties nu, zoals Greenwood Cemetry, waar Don Corleone uiteindelijk begraven wordt; dat blijft wel kicken.
En dan is er de muziek van de film, dat deuntje.
