En dan is daar ineens weer het zicht op de East River en Manhattan in Dominopark.
De weg naar de rivier toe: Langs de overgebleven resten van gebouwen die laten zien dat dit vroeger een bedrijvig gebied was van de suikerindustrie. Maar nu is er een nieuwe speeltuin en een moderne architectuur.
Het is weer fantastisch ontworpen, vind ik. Het oude front van de voormalige suikerfabriek bewaard, de oude hijskranen als ornamenten, véél bankjes, zitjes, een grasveld en een lange promenade.
Met een overzichtsuitzicht van de Brooklynbridge met het Vrijheidsbeeld aan de horizon, de Manhattanbridge, Williamsbridge tot aan de Roosenveldbridge aan de andere kant.
Met de bus een stukje door het havengebied van Brooklyn, verboden verder voor buitenstaanders; vorig jaar mocht ik niet doorwandelen. Kennelijk bedoeld om mensen die in de haven werken vervoer te geven.
Uitstappen bij het metrostation waar ik vorig jaar altijd instapte. Weer een stukje gelegd aan de puzzel: Hoe aanvankelijk losstaande stukjes New York vlakbij elkaar blijken te liggen.
Bij de Deli op de hoek, aangetrokken door het woord ‘organic’, een hamburger met héél knapperige frietjes.
Om daarna af te dalen naar Brooklyn Bridge Park
en de film Hidden Figures te zien. Waargebeurd, dat drie Afro-Amerikaanse vrouwen, nog in de tijd van de segregatie, een fundamentele rol hebben gespeeld in de ontwikkeling van de Amerikaanse luchtvaart.
