Koning Willem-Alexander heeft in die ene zin scherp en beeldend verwoord wie wij zijn: lichaam én geest. Dat is het aloude dilemma, waar al eeuwenlang over gefilosofeerd wordt... Wat is de verhouding tussen beide en is het mogelijk dat de geest een bestaan heeft los van ons lichaam, ook na onze dood? ... Dat laatste, daar zullen we nooit met zekerheid iets over kunnen zeggen, maar wél dat de kracht van de geest, nu, de kwetsbaarheid van het lichaam overwinnen kan.
‘Het coronavirus kunnen we niet stoppen, het eenzaamheidsvirus wel!’, zei hij. Met andere woorden:Wij hebben géén controle op ons lichaam, maar met onze geest is alles mogelijk! Wij moeten nu ons lichaam stil zetten en isoleren van elk ander lichaam, maar met onze geest kunnen we gaan en staan waar we willen. En dat bleek met dat iniatief van Sander Hoogendoorn: om 8.45 u. draaiden in meer dan 30 landen op 183 radiostations wereldwijd You’ll never walk alone van Gerry & The Pacemakers. ‘In de komende drie minuten zijn we allemaal één’, zegt hij in zijn aankondiging.
De NPO nam laat op de middag deze boodschap over door het maken van een leader waar te zien is dat Nederland bijna op slot gaat, premier Rutte oproept dat we het allemaal samen moeten doen en dat uitmondde in die ene zin: Wij zijn één. Wat deze zin nodig heeft om op geestelijk niveau waar te worden, is in de grond het vergeten en klein maken van je eigen ego: deze kunnen relativeren en voortdurend plaatsen in een grotere context. En daarvan zag ik meteen een voorbeeld.
Want na de Koninklijke toespraak, was André van Duin gast in DWDD. Hij heeft in januari zijn man, zijn levenspartner, die zo dichtbij hem stond als zijn eigen schaduw, zei hij, verloren. Daar zat hij, sterk vermagerd maar met een mildheid en in staat om rustig over zijn eigen verdriet te kunnen praten, maar er tegelijk overheen te kunnen stappen. Hij is een echte clown, dacht ik, de traan en de lach bewegen zich voort in één en dezelfde stroom. Hoe lang in zijn leven is hij niet in de hoek gezet van de simpele humor voor het volk, goedkoop vermaak waar de elite niks mee had? Nu wordt hij het meest genoemd bij de aanvraag naar ‘Troost-tv’, rond 23u. op NPO 3. ‘Ik kan wel lachen om mezelf’, zegt hij daarover.
Zijn professionaliteit bleek toen hij het gevraag van Matthijs van Nieuwkerk onderbrak door te zeggen dat er nog zes minuten zendtijd was en hij Matthijs van Nieuwkerk wilde verrassen met het zingen van La Bohème van Charles Aznavour. De tekst heeft hij zelf ooit vertaald uit het Frans, met een woordenboekje erbij en hij had het eerder in de pre-show voor hem gezongen, wetend dat het lied zoveel voor Matthijs van Nieuwkerk betekende. Deze verraste André weer, door te vertellen hoevéél dat optreden voor hem betekent en hoort bij zijn hoogtepunten van 15 jaar DWDD maken. De gekrabbelde vertaalde tekst in het handschrift van André, heeft een plekje in zijn huis.
En toen zong hij het lied dat gaat over tijden die voorbij zijn gegaan en die tegelijkertijd blijven...het ging over zijn gestorven partner, over de gedeelde band van Matthijs en hij, over het einde van het tijdperk van DWDD, over jeugd, beginnend kunstenaarschap, het leven dat voorbij glijdt. En uiteindelijk gaat het dan ook over het overwinnen van de geest over het lichaam: wij zijn één.
Zijn professionaliteit bleek toen hij het gevraag van Matthijs van Nieuwkerk onderbrak door te zeggen dat er nog zes minuten zendtijd was en hij Matthijs van Nieuwkerk wilde verrassen met het zingen van La Bohème van Charles Aznavour. De tekst heeft hij zelf ooit vertaald uit het Frans, met een woordenboekje erbij en hij had het eerder in de pre-show voor hem gezongen, wetend dat het lied zoveel voor Matthijs van Nieuwkerk betekende. Deze verraste André weer, door te vertellen hoevéél dat optreden voor hem betekent en hoort bij zijn hoogtepunten van 15 jaar DWDD maken. De gekrabbelde vertaalde tekst in het handschrift van André, heeft een plekje in zijn huis.
En toen zong hij het lied dat gaat over tijden die voorbij zijn gegaan en die tegelijkertijd blijven...het ging over zijn gestorven partner, over de gedeelde band van Matthijs en hij, over het einde van het tijdperk van DWDD, over jeugd, beginnend kunstenaarschap, het leven dat voorbij glijdt. En uiteindelijk gaat het dan ook over het overwinnen van de geest over het lichaam: wij zijn één.
