Vanochtend wakker geworden met een gesprek van Ophrah Winfrey, vanuit haar huis met haar geestelijke leider. De man die haar, toen zij een beginnende journaliste was, voorspelde dat zij ooit een miljoenenpubliek zou bereiken. Het is gratis te zien op Apple-tv, Ophra Talks COVID-19: zij zal in deze Corona-tijd meer van dit soort gesprekken uitzenden. Op het einde ervan zingt hij Amazing Grace en dat lied is wellicht één van de krachtigste en troostrijkste die uit de christelijke traditie is voortgekomen.
Het blijft opvallend, vanuit een ontkerkelijkt Nederland waar op de vierkante centimeter nog steeds binnen kerkelijke muren gekissebist wordt over de rechte en juiste leer, dat in Amerika de grootste talk-show-host zo onbevangen en onbelemmerd gelovig is, ingebed in de christelijke traditie. Maar in het gesprek komt ook juist ter sprake dat ‘geloof’ dus niet leeft binnen de kerken, waar nu niemand heen kan gaan om zich te laven aan mooie koren, orgelmuziek, samenzang en samen-zijn, maar dat de bron ervan in ons zelf ontspringt of in andere woorden: naar ons toe kan komen, gewoon thuis, als je je daarvoor opent en ruimte maakt: Amazing Grace.
Mooi vond ik ook de beelden van een balkonconcert van leerlingen van het conservatorium in Amsterdam waar klanken uit de Matthäus-Passion klonken, dat andere meesterwerk uit de christelijke traditie dat in Nederland wel omarmd is, gelijkelijk, door gelovigen en ongelovigen met de traditie van vele uitvoeringen door het hele land, vlak voor Pasen. Andersoortige klanken waar het weefsel van lijden en dragen je opheft en je behoedt voor een duistere val in peilloze diepten...
Want de komende tijd heeft ook iets van een peilloze diepte...we weten niet hoe lang het allemaal gaat duren en hoeveel slachtoffers er zullen vallen en of de medische zorg toereikend kan zijn... Ik zag een filmpje op YouTube van een Belgische dokter: Corona treft ook onverwachts 30-50 jarigen en het patroon is als volgt: deze mensen hebben milde klachten, zijn wat koortsachtig en hoesten wat, ze denken dat het alweer over is. Dan krijgen ze het toch een beetje benauwd en melden zich bij een arts. En dan kan het ineens héél snel gaan, er is geen weg terug, ze sterven. Hij liet foto’s zien van wat er in de longen gebeurd: die zijn eerst schoon, dan komt er een soort waas in, wat vlekken en heel snel zitten de longen dicht.
Ik vrees dat er nog steeds teveel menselijke overmoed een rol speelt in het omgaan met Corona. We baseren het handelen op de allerlaatste kennis, maar die kennis veranderd met de dag...het is opvallend dat de landen die met Sars te maken hebben gehad, ook een soort van Corona, meteen drastische maatregelen hebben getroffen en daardoor de schade daar nu beperkt is gebleven, terwijl Europa nu de brandhaard is. Ik denk dat het enige wat ons te doen staat is, om heel streng voor jezelf te worden om jezelf en anderen niet te besmetten: Blijf thuis, tenzij je niet anders kan. Geef ruim baan aan hen die wel onderweg zijn om de samenleving draaiende te houden. Vermijdt zoveel mogelijk andere mensen. Kies tenminste voor 1,5 meter afstand, maar probeer waar dat mogelijk is, ruimer te denken...Zing desondanks: Amazing Grace.
Mooi vond ik ook de beelden van een balkonconcert van leerlingen van het conservatorium in Amsterdam waar klanken uit de Matthäus-Passion klonken, dat andere meesterwerk uit de christelijke traditie dat in Nederland wel omarmd is, gelijkelijk, door gelovigen en ongelovigen met de traditie van vele uitvoeringen door het hele land, vlak voor Pasen. Andersoortige klanken waar het weefsel van lijden en dragen je opheft en je behoedt voor een duistere val in peilloze diepten...
Want de komende tijd heeft ook iets van een peilloze diepte...we weten niet hoe lang het allemaal gaat duren en hoeveel slachtoffers er zullen vallen en of de medische zorg toereikend kan zijn... Ik zag een filmpje op YouTube van een Belgische dokter: Corona treft ook onverwachts 30-50 jarigen en het patroon is als volgt: deze mensen hebben milde klachten, zijn wat koortsachtig en hoesten wat, ze denken dat het alweer over is. Dan krijgen ze het toch een beetje benauwd en melden zich bij een arts. En dan kan het ineens héél snel gaan, er is geen weg terug, ze sterven. Hij liet foto’s zien van wat er in de longen gebeurd: die zijn eerst schoon, dan komt er een soort waas in, wat vlekken en heel snel zitten de longen dicht.
Ik vrees dat er nog steeds teveel menselijke overmoed een rol speelt in het omgaan met Corona. We baseren het handelen op de allerlaatste kennis, maar die kennis veranderd met de dag...het is opvallend dat de landen die met Sars te maken hebben gehad, ook een soort van Corona, meteen drastische maatregelen hebben getroffen en daardoor de schade daar nu beperkt is gebleven, terwijl Europa nu de brandhaard is. Ik denk dat het enige wat ons te doen staat is, om heel streng voor jezelf te worden om jezelf en anderen niet te besmetten: Blijf thuis, tenzij je niet anders kan. Geef ruim baan aan hen die wel onderweg zijn om de samenleving draaiende te houden. Vermijdt zoveel mogelijk andere mensen. Kies tenminste voor 1,5 meter afstand, maar probeer waar dat mogelijk is, ruimer te denken...Zing desondanks: Amazing Grace.
