Jackson Heights in Queens, met 180.000 inwoners en waar 167 (!) talen worden gesproken is de meest cultureel diverse buurt van New York, misschien wel van de hele wereld. Vorig jaar maakte ik er op de vierde dag dat ik hier was al kennis mee, omdat er een Gay-Parade was: Queens heeft een heel grote Latino-LGhbtq+gemeenschap, wat opmerkelijk is omdat in dezelfde buurt ook conservatieve katholieken leven en zeer streng orthodoxe islamieten, ik zag ook regelmatig burka’s. Diversity Plaza is het buurtplein.
In het Joodse Centrum is ook elke dag ontmoeting voor Gay-ouderen en dat is gemixt met ‘gewone’ ouderen. Er worden elke dag 80 maaltijden geserveerd, vertelde een vrouw mij vlak voor sluitingstijd.
Ik was er al eerder op de middag langs gekomen en een vrouw met een cowboyhoed op stond bij de ingang en wenkte: Welcome, welcome! Come in, please! Ik wimpelde het weg, oké!, zei ze lachend en ging ook weg, pas later bedacht ik dat het toch leuk is om wat meer te weten. Bovendien moest ik naar de wc en mijn waterflesje bijvullen, twee vliegen in één klap. Er zijn ook elke week bijeenkomsten voor alleen vrouwen of alleen mannen en er is een transgendergroep. Met een ID-kaart kon ik meteen meedoen en vrijwilliger worden. O, ja: dat was ik vergeten; door te zeggen dat ik uit Nederland kwam en daar ook actief was geweest én ook nog eens in een wijkcentrum had gewerkt, wordt niet duidelijk dat ik nu niet in NY woon…
Er is ook een grote eco-vriendelijke beweging die er voor gezorgd heeft dat de 34 ste straat nu geheel autovrij is. Jackson Heights heeft de grootste intact gebleven buurt met appartementencomplexen die in het begin van de vorige eeuw gebouwd zijn, bedoeld om de witte christelijke middenklasse hier naartoe te lokken, net op fijne reisafstand van Manhattan. Er zijn grote groene binnentuinen en een infrastructuur waar alles aanwezig is. Maar uiteindelijk kwam dus de hele wereld hier wonen: ook velen zonder papieren. In straten waar ook gewone twee verdiepingen huizen zijn, vorig jaar ging de Gay Parade daar ook doorheen, zie je aan kleine bordjes in het souterrain en de vele satelietschotels hoeveel mensen er wonen op een klein oppervlakte…
Aan weerzijden van het spoor van de metro , Roosevelt Avenue, is de sfeer Latijns-Amerikaans met Mexicaanse muziek en er zijn veel bars, ook voor homoseksuelen, en dan kom je op Diversity Plaza en daaromheen is de sfeer Indiaas en Aziatisch. Parallel aan Roosevelt Avenue is de 37ste straat, helemaal vol allerlei soorten winkels en straatverkopers op de stoep.
Er zijn kleine Paan-winkeltjes, de rode betelnoot waar het gewoon is om op te kauwen, ja dat zag ik overal in India, en de straat is bespikkeld omdat men het uitspuugt. Dat verdwijnt niet zomaar op het asfalt. Ik at er op de hoek van een bloembak mijn Indiase lunch, 4 dollar, mmmm, zó lekker, die bekende smaken!
De uitvinder van scrabble, heeft hier ook gewoond, Alfred Butts, hij was architect en hij heeft de Community United Methodist Church ontworpen. Scrabble werd hier voor het eerst in 1938 gespeeld. Een deel is nog steeds kerk, in het bijgebouw, misschien vroeger woonhuis?, is nu een soort naschoolse opvang, zo leek het; later op de middag was het leeg.
